De nieuwe vermeerderde Haagse joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje

[p. 8]

Een Vermakelijcke t’ Samenspraeck, tusschen een Ionckman en een Dochter.

Voys: Ik ging lest wandele, &c.

IK gink lestmael de willige boemtjes telle,
Alwaer ontmoeten mijn een brave tas,
Ick speculeerde op dees jong geselle,
Dieder so fraytjes in de noppen was.

’t Was een dienstmeysje so ik kon bespeure,

Maer als een Iuffrou was sy opgedaen,
Sy droeg veel sleutels van haer Meesters deure,
Alleenig bleef sy voor het Tuynhuys staen.

Ik heb mijn hoedtie so fraey afgenomen,

Ick bood dat soete kint daer goede dag,
Ik sey schoon kint wie wagt u hier te komen,
Waer op sy my gaf so een bly gelag.

Sy sey jonckman ‘k heb hier niemant te wagten,

‘k Heb gasten genoot, maer zijn al gegaen,
Dat heeft geduert drie dagen en drie nagten,
Lust u een glaesje blijft niet buyten staen.

Doen ik dat hoorde trad ik daetlijk binne,

Ik sey schoon kint een glaesje lust my wel,
‘k Heb een Iuweel dat gy ook wel sout minne,

[p. 9]

 

Maer ik beding dat gy ’t niet houwen sel.

 

Hebt gy een Iuweeltie vrint laet het my kijke,

 

Ik heb’er mogelijk een doosje toe,

 

Dat sou mijn sekerlijck seer wel gelijke,

 

En ook wel passen so ik kan vermoen.

 

So ras sy dit Iuweeltje kreeg in hande,

 

So wiert sy heel verandert van coleur,

 

Haer hertje scheen van binne als te brande,

 

En noemde strak myn haren Serviteur.

 

Ik sey schoon kindt ik wil u dienaer wesen,

 

En helpen u waer dat ik kan of mag,

 

O Ia seyde sy Ionkman hoog gepresen,

 

Geen liever ding ik van mijn leven sag.

 

Als Cupido sijn minnepijl had geschoten,

 

Doen ben ik weder van haer opgestaen,

 

Doe sprak het soete kint seer onverdroten,

 

Og Liefste lief wilt dog noyt van myn gaen.

 

Ik sey schoon Kindt het is nu tijdt van scheyde,

 

Want siet de klok die heyt al overdrien,

 

Morgen sullen wy weder gaen vermeyde,

 

Maer sint die tijd heb ik haer niet gesien.