Een nieu Guese liede boecxken
(1576)–Anoniem Een nieu Guese liede boecxken–
AuteursrechtvrijOp de wijse vanden 3. Psalm. | |
[Folio 119r]
| |
O Haegh lustigh prieel, Ghy maket al te veel
Dat ghy Gods wtuercoren
Doot, want tis zijn erfdeel,, ghy verwect hem geheel,
Tot gramschap ende toren.
Want ghy brant ende blaeckt,, En steldt Gods volck mismaect,
Waer door v quaet vermeeret,
Des v verderf genaeckt,, soo ghy sulcks niet en staeckt
En van boosheyt v keeret.
Want vier Pastoors int Lant,, die hebt ghy daer verbrant,
Js dit niet te beclaghen,
Van Jselmont bekant,, Lier, end Monster tis schant,
En die Pastoor van Schaghen,
Die vroom hebben haer bloet,, om Christi wille goet
Ghestort sonder beswaren.
Dat deed ghy Spaus gebroet,, dwelc ick met herten soet
Sal singhen en v verclaren.
Anno tseuentich reyn, den twaelfsten Mey certeyn,
Sijn Papen ende Heeren,
Ghecomen in dat pleyn,, By dees Schaepkens seer cleyn
Om hen texamineren,
Al waren sy geplaecht, theeft hen seer wel behaecht,
Al voor de Raet te comen,
Sy hebbent vry gewaecht,, in Gods naem onuersaecht
En waren sonder schroomen.
| |
[Folio 119v]
| |
Die Sophisten seer quaet, Vraechden met strangh ghelaet,
Waerom dat sy wttoghen
Dat schoone misghewaedt, dwelck sy hadden met smaet,
Gheworpen tvolck voor ooghen,
Doen hebben sy gheseyt,, dat en is ons niet leyt,
De Mis heeft ons verdroten
Te doen dat grousaem feyt,, daer Christi weerdicheyt
Heel booslick wort verstooten.
Oock van thoulick eerbaer,, en Sacramenten claer
Daer van hen die Sophisten
Vraechden int openbaer,, en oft de Paus voorwaer
Hen docht te zijn een Christen:
Dantwoort dat was so fier,, Al na des Schrifts manier,
Van dees Schaepkens ghegheuen,
Dat sy al tot het vyer,, geoordeelt werden schier,
Om te brenghen om tleuen.
Een beuende verflout,, Schreef tantwoort menichfout,
Tot dees Schaepkens vercrencken,
Doen sprack een Broeder stout,, waerom zijt ghy benout,
Wilt dees saeck ouerdencken,
Beeft dan, als ghy sult staen,, om loon na werck tontfaen,
Voor Gods rechtueerdich oordeel,
Daer ghy moet op den plaen,, En niet en mocht ontgaen,
Blau onschult doet gheen voordeel.
| |
[Folio 120r]
| |
De Schaepkens seer benijt ,, scheiden so wt dit crijt
Om hen voorts te bereyden,
Al totter doot met vlijt,, want haren laetsten tijt
Die was na by om scheyden
Sy wilden vreesen niet,, die tlichaem dooden siet:
Maer die lijf ende zielen
Jn dat helsche ghebiet,, can werpen met verdriet
En eewichlick vernielen.
De Bisschop onueruaert,, van den Bosch wijt vermaert
Met twee Abten beneuen
Js comen ongespaert ,, in Mey tmoet zijn verclaert,
Den twintichsten en seuen,
Den Raet werde versaemt,, Van dees Heeren voornaemt,
Als men soude ontwieden,
Dees Schaepkens wel befaemt,, Jnt secreet ist gheraemt
Tis schand voor allen lieden.
De dienaers die zijn doen,, ghegaen met herten coen
Om dees onnosel Schapen
Daer na wilt dit beuroen,, zijn sy al voor de noen
Ghecleet gelijck de Papen,
En gebrocht hoort na mijn,, tot den Bisschop die fijn
Tusschen d Abten was staende
Elc most ghemijtert zijn,, end ghestaeft, wat een schijn
Om twerck dat daer was gaende.
Dat Heylichdom dat is,, van hen vingeren fris
Afgeschrapt in onvreden
Met een mes als een vis,, en een lock hayers gewis,
Hebben sy afghesneden
| |
[Folio 120v]
| |
De Bisschop de Schavuyt,, sprack wy trecken v wt
Het cleet Christi rechtueerdich.
Dwelc v afval beduyt,, dat ghy van Christi druyt
Gheweken zijt onweerdich.
Een Broeder op dat pas,, die oock de ouste was
Sprac doen dus voor hen allen,
O Bisschop hoort my ras,, ghy weet wel van tghebras
Wat wilt ghy doch veel kallen?
De Bisschop swoer goet ront,, God die is mijn oorcont
Jck can niet anders smaken,
Leyde zijn hant terstont,, op zijn borst (wat een vont)
Om tvolck dat wijs te maken.
De Bisschop sprack doen hoort,, tot den raet ongestoort
Wy stellens in v handen
Handelt hen saecht nu voort,, merct doch tgeueynsde woort
Want twas al om te branden.
O Hypocrijten fel, dit zijn v treken wel,
Dat ghy bijt Schaepkens claerlick
En vaecht v muylen snel,, recht of ghy in ghequel,
Hen niet ghebrocht hadt swaerlick.
Smaendaechs teghen den nacht,, wert hen de weet onsacht
Ghedaen om sdaechs te steruen.
Doen spraken sy bedacht ,, wy hebben lang gewacht
Om Gods Rijck te beeruen.
Sy waren heel vervreucht, en dat in rechter deucht
Van blijschap gants ontsprongen
| |
[Folio 121r]
| |
Hebben met groot geneucht,, in Godt zijnde verheucht
Den Psal. sestien gesongen:
Ter doot zijn sy ghebrocht,, dwelckmen aenschouwen mocht
Een yeghelic by sonder
Van dat Babels ghedrocht,, dat den Paus is verknocht
Al swijgende, twas wonder
Elck is al met zijn Rot, gecomen op tschavot
Ghebonden als een Beeste
Een yder badt (dits slot),, in uwen handen Godt
Beueel ick mijnen Gheeste.
Daer na met smerte groot,, zijn sy gheworcht doot
En gebrant aen vier staken
O iammerlicken noot,, want om de waerheyt bloot
Moesten sy den doot smaken
Also zyn sy gerust,, na haers herten lust
Jn Christo den getrouwen
Van hem zijn sy gecust,, hen vyer is wtgeblust
Tleuen dat is behouwen.
Duysent vijf hondert ient,, en tseuentich bekent,
Js dit werck int ghereye
Gebrocht ende volent,, van den Raet gants verblent
Den dertichsten dach Meye,
O Heeren nu toch beeft,, dat ghy dus groulick leeft
Met Gods Schaepkens seer goedich
En v hert doch begeeft,, tot Godt, eer dat ghy sneeft
| |
[Folio 121v]
| |
Want v handen zijn bloedich.
Neemt in danck dit gesangh,, O Gods ghemeynte bangh,
Mijn Broeders inden Heere,
Jck hoep Godt sal eer langh,, helpen vrij wt bedwang
Ons als zijn kindren teere.
Ghy Predicanten net,, swijcht niet door geen belet
Bout op Gods Kercke schoone
V mondt sy een Trompet,, Om te leeren Gods Wet,
So crijcht ghy sleuens Croone.
|
|