Een nieu Guese liede boecxken

Hier volcht een deuoot Papen ghesang. alsmen gewoonlick het Sermoon int midden van de Misse dede.

Op de wijse van Pasmedi del Bosa.

Hebdy niet ter Missen geweest
Jn der Papen kercke:
Tguychelspeldat men daer leest
Gaet het wel te wercke:
Oremus Craeyen, Cruycen saeyen
Nijgen, draeyen, so ickt wel aenmercke.

Hy duckt, hy buckt voor den Altaer,
dan droomt hy oock in slape,
Seer veel Cruycen maect hy daer naer,
Verwondert is de Pape,
dat zijn goyken,, sduyuels Boyken,
Onder dloyken niet wech heeft zijn knape.

Hierom is de Paep verblijt,
En laet een schelleken klincken,
Al comter veel tot zijn inbijt,
Niemant en wil hy schincken:

[fol. 122r]

 

Maer acht onreene, tvolck ghemeene,

 

Want alleene, wil hy t Wijnken drincken.

 

 

 

Tgoyken dat hy eten sal

 

Heft hy flucks om hooghe,

 

zijn knaep stelt als een gheck seer mal

 

des Papen Aers ten thooge;

 

Al diet aenschouwen,, knijen vouwen,

 

Handen douwen,, het blijckt voor elcks ooghe.

 

 

 

Dan laet hy ooc een Beker sien

 

daer in is Wijn besworen:

 

Tis Bloet meenen de arme Lien

 

Van tGoyken nieu gheboren:

 

sy cloppen therte,, sonder smerte,

 

Menighe perte,, brenghen sy te voren.

 

 

 

Betoouert Broot van hem ghetoont,

 

Wert flucks van een ghereten

 

de arghe Paep sick seluen loont,

 

Want die daer zijn gheseten,

 

die sien hem trecken, den kelck lecken,

 

met haer gecken,, en mogen niet met eten.

 

 

 

Hongher en dorst heeft hy geblust

 

dan wascht hy oock zijn handen,

 

Het arm volck dijdel platteelken cust,

 

Noch seyt de Paep vol schanden:

 

Gaet al strijcken,, die quaemt kijcken

 

Mijn pracktijken,, ghiet hy nat voor tbranden.

 

 

 

Tspel is wt van sulcken sot,

 

Hy wort ontschorst ontbonden:

[fol. 122v]

 

Als eenen gelapten Rock vermot

 

Soo is de Misse beuonden,

 

Cleyn van waerden,, op der Aerden

 

Sal voor Peerden,, Catten en voor Honden[.]

 

 

 

T'vagevyer is op haer ghesticht,

 

Daer loopt sy sielen haelen:

 

Al is sy blint, sy wordt ghelicht,

 

End laet haer wel betalen:

 

Zy can ontbijnen,, wt der pijnen,

 

Oock wel vijnen,, Duytschen ende Walen.

 

 

 

Al verchiert sy schoon de Craem,

 

Niemant en wilse coopen:

 

Den Engelsman is sy onbequaem,

 

Den Fransman half ontloopen,

 

Zeew, en Hollander,, oock Brabander

 

Met malcander,, stootens wt met hoopen[.]

 

 

 

Wien suldy, arme Cramers cranck

 

Met uwer Missen laven:

 

Na Spaengien wech met haren stanck,

 

Men wilse hier corts begrauen,

 

Want twilder vuylen,, aen v muylen

 

Crijchdy buylen,, ras wilt henen drauen.

 

 

 

Hierom radick Man en Vrou,

 

Dat sy daer niet en comen,

 

Met sulcken spel,, dat segh ick v

 

Wort Godt zijn eere benomen:

 

Wat sy rasen,, met vijsvasen,

 

Dat sy prasen,, tzijn al ydel droomen.