Een nieu Guese liede boecxken
(1576)–Anoniem Een nieu Guese liede boecxken–
AuteursrechtvrijOp de wijse, Wilhelmus van Nassouwen. | |
[Folio 101v]
| |
Aenhoort ghy Nederlanden
Met herten seer verheucht:
Tot Godt verheft v handen
En loeft zijn groote deucht:
Wilt nu zijn eer verbreyden
Ghy die waert seer belaen,
Om die ontsettingh' van Leyden
Twelck onlancx is ghedaen.
Maer wilt consedereren
Jn dese wonder daet
De stercke handt des Heeren,
En niet der menschen Raet
Tis Godt, die tallen tijden
Den zijnen wt der doot,
Verlost, en can bevrijden
Van swaeren hongers noot.
Dus lang hebt ghy tvertrouwen
Jn s Conincks macht ghestelt,
End op sijn schoon Landouwen,
Heyrcracht en groot ghewelt:
Maer bouen den arm des Heeren
Vermach gheen Potentaet:
Hoe soudt ghy wel floreren,
Als God daer buyten staet?
Laet v een Spieghel wesen
Jn Hollant Leyden schoon:
Oock die daer in Godt vreesen
En Christum zijnen Soon,
Die is haer Coninck verheuen
Haer schilt, haer Borcht, en Weer,
| |
[Folio 102r]
| |
Dit heeft den vyant doen beuen,
Ja vluchten met oneer.
Tis wonder int aenschouwen
Der menschen ooghen blint,
Hoe dat int benouwen
Den Borgher was ghesint,
Dees stadt met Pest beladen,
Hongher, Crijch, Dieren tijt,
Te houden sonder Soldaten
Dus lang in svyants spijt.
Jck laet noch te vermonden
Al die afbreucken fier,
Die sy tot allen stonden
Den Spaeniaert deden schier
Ten mocht haer niet faelgeeren,
Sy streden voort Vaderlant,
En om het woort des Heeren,
Dat daer was in gheplant.
V lastermont hoochmoedich
O Spaenschen Assur wreedt,
Heeft God ghehoort seer spoedich
Dien ghy voor hem op deedt,
Baldees die hadt ghesworen
Dat Son end Manenschijn,
Vergaen most: oft verloren
Sou de stadt Leyden zijn.
Daerom heeft God almachtich
Het bidden oock haest verhoort
Der Burghers, tot hem clachtich
O Leyden vreucht orboort:
| |
[Folio 102v]
| |
Den Prince van Orangien
Heeft hy v tot een Helt,
Verweckt, die tvolck van Spaengien
Sou breken haer ghewelt.
Oock zijn v Bondtgenooten
Den Adel en steden meest,
Van Hollant onuerdroten
Aldaer present gheweest,
En hebbent tot uwen bystande
De dijcken al om doorboort
End tot een Zee haer Landen
Ghemaeckt, tis noyt ghehoort.
Het was een vreucht taenschouwen
Den Admirael vaeliant,
Boysot, end t'Edel Grauwe
Van Walcheren so plaisant:
Den Spaengiaert seer beladen
Ginghen dees Maets te keer,
Met s Princen Scheeps Armaden
Behaelden sy prijs end eer.
Doen sachmen haest verneeren
Ons vyants hooghen moet,
Sijn Schanssen door tverveeren
Verliet hy metter spoet
Hy moest de stadt sien spijsen
Met Coorn seer abondant,
End wt zijn Legher rijsen
Met oneer ende schandt.
Princesse Leyden schoone
Ghy Borghers ionck ende oudt
| |
[Folio 103r]
| |
Met recht spant ghy de Croone,
Om dat ghy v onuerflout,
Ghebleuen zijt stantvastich,
Ghy ander steden ras,
Helpt ons den vyant onmachtich,
Na iaghen op dit pas.
|
|