Een nieu Guese liede boecxken
(1576)–Anoniem Een nieu Guese liede boecxken–
AuteursrechtvrijOp de wijse van Dueren.VVie wil hooren singhen,
Van vreuchden een goet nieu liet
Al wat daer cortelinghen
Jn October is gheschiet,
Hoort wel na het rechte bediet,
Godt de Heer en verlaet zijn vrienden niet
Alsoomen wel mocht aenschouwen,
Die stadt van leyden was in groot benouwen
Sy en hadden gheen prouande
Te leyden, tzy v vertelt,
Dat wisten die Tyrannen,
Sy seyden: Tisser seer sober ghestelt,
Die spaniaerden quamen met grooten geweIt
En hebben haer inde Schansen gestelt,
Sy seyden, wilt ons de stadt opgeuen,
Ghy sult behouden goet en leuen.
Die van Leyden hebben geschreuen
Met also hooghen moet,
Wy willen ons niet opgheuen,
Want ghy zijt dol en verwoet,
Al om te storten tonnoosel bloet,
| |
[Folio 91r]
| |
Wy spiegelen ons aen Haerlem soet,
Die hadden haer knechten binnen,
Hoe souden wy gracy verwinnen.
Den Admirael heeft dit vernomen,
Die den Prins is toeghedaen,
Hy is wt Vlissinghen ghecomen
Om Hollant trouwelick by te staen,
Te water te lande hoort mijn vermaen,
Met veel Bootsgesellen wilt dit verstaen
Die voor den Prince wilden leuen en steruen
Ofte Prijs ende eer te verweruen.
Sy hebben oorlof ghenomen,
Godt sterckten haer op den ganck,
Die Papisten die mochten wel schromen,
Het water hielse in grooten bedwanck,
Die Bootsgesellen voeren vrij en vranck,
Den Admirael riep, al eer yet lanck
Willen wijt den Heere beuelen,
Sy songhen Psalmen met luyder kelen.
Daerna schoten sy en wederschoten
Voor de Schans te Soeter Meer,
Het heeft de Papouwen verdroten,
Al was haer hoop so veel,
Sy worpen haer packen en sacken daer neer
Sy seyden, wy comen daer niet meer,
De Zeeuwen die comen ons quellen,
Daer willen wy ons niet teghen stellen.
Den Admirael is ghetoghen
Van daer na Soeterwou,
| |
[Folio 91v]
| |
Hy wilden daer niet af poghen,
Voor dat hy de Schans hebben sou,
Die Papouwen waren in grooten rou,
Men hoordese al huylen man ende vrou,
Sy mostent al becoopen,
Met groote schande sachmense loopen.
Wel duysent Papouwen zijnder gebleuen
Gheschoten, gheslaghen doot,
Sy mosten daer laten haer leuen,
Al was haren hoop soo groot,
Vant Lant zijn sy oock gheweken bloot,
So dat onse Victaly schepen al sonder noot
Binnen Leyden zijn vrij gecomen
Daer is blijschap vernomen.
Het was een blijde mare,
Ouer al het Princen Lans,
Men luyde de Clocken die daer waren
Men schoot het geschut aen elcken cant
Op hoecken van straten Pectonnen gebrant
Ter eeren der Geusen, ter Papisten schant,
Louende Godt bouen al verheuen,
Van zijn Victorie ghepresen.
Oorlof Broeders ende susters verheuen,
Laet ons Godt louen principael,
Van zijn Victory ghepresen,
En den Edelen Admirael
Van Vlissinge, ter Vere, Ziriczee te maeI
En de Bootsgesellen in generael,
Die so menich vroom feyt hebben bedreuen,
Voor Gods woort gewaecht lijf ende leuen.
|
|