Een nieu Guese liede boecxken
(1576)–Anoniem Een nieu Guese liede boecxken–
AuteursrechtvrijOp die wijse vanden 36. Psalm. dees boosdoenders, etc.Verheucht v nu, van vreucht ontspringt,
Een danckbaer Liet van herten singt,
Ghy die de Waerheyt aenhanghet:
Want by ons wort nu rechtevoort
Een stem der blijschappen ghehoort,
Daer lang naer is verlanghet:
De Rechterhant des Heeren sterck
| |
[Folio 88v]
| |
die heeft vertoont haer wonderwerck,
Ghelijck by ouden tijden,
Als hy zijn volck in haerder noot
Vrijde van hongher sweert, en doot,
En na druck gaf verblijden.
Een yegelick is wel bekent,
Wat de Paus voor een Jnstrument
sant in die Nederlanden:
Na dat Duckdalba is gheruymt,
Als hy de selfde had gheschuymt
Na Moort, Roof, ende Branden:
Twas de Milaensche Commandeur,
die hier toe van hem kreech de keur,
door zijn seer schalcke sinnen:
Duckdaluens handel was te wreet,
dees veynsde dat hem sulcx was leet,
Hy wout met list beghinnen.
Wat hy daer door in Zeelant wrocht,
Hebben zijn Spaeniaerts wel besocht,
dat sy daer niet meer en comen:
dies heeft hy weer int lest van mey,
Zijn nieu aenslaghen driederley
Op Hollant voorghenomen:
Om de Maes was den eersten list:
dan desen aenslach is ghemist,
Gods hant heeft hem gheslaghen:
Jn Noorthollant oock desgelijck,
daer seer veel dooden op den dijck,
En in de slooten laghen.
Den derden aenslach heeft gehadt
| |
[Folio 89r]
| |
Leyden die wel vermaerde stadt,
Dees wert weder beleghen:
Want hy wist dat daer op dat pas
Coorn noch Krijchsvolck in en was
Om zijn macht te staen teghen:
sijn grof gheschut hy achter liet:
Want daer met (wist hy) had hy niet:
Dies wou hy de stadt dwinghen
Met honghernoot, sonder ghewelt,
End heeft het oock also bestelt
Datmen daer niet const bringhen.
De Prins en staten sloten raet
Die vreemt scheen nochtans van dees daet
salmen duysent Jaer spreken:
Den Ysseldijck creech menich gat,
De Maesdijck wert ghesteken plat,
Twater quam in ghestreken,
Hollant toonde zijn watercracht,
Zeelant heeft zijn hulp by gebracht,
Door Volck, en schoon scheeps stucken,
Boisot den vermaerden Crijchshelt
Begaf sick op het Watervelt,
Godt liet het hem gelucken
Als Rabsakes sprack den vyant:
V en can comen gheen bystant,
Leyden ghy moet versmooren:
Cont ghy de sterren grijpen wel,
so can het water oock seer snel
Tot voor v Stadt doorbooren:
| |
[Folio 89v]
| |
Dit dede sommighe doen clacht,
De staten rockte den tweedracht,
Tversoeck was swaer om lijden:
Want vele waren sonder broot,
De Peste was daer oock seer groot,
Doch Godt die hulp hem strijden.
De wint blies so te Soetermeyr
Dat van daer weeck des vyants Heyr,
En quam tot Soeterwoude:
Hier heeft de Heer sienlick getoont,
Dat hy zijn volck in noot verschoont
End wt last helpt benoude.
Hy gaf wint, reghen, met springvloet,
En benam den vyant den moet,
Die naeckt is wech gheloopen:
Veel huysen stack hy inden brant,
Doch waer hy weeck hy vont Gods hant,
doodtlick moest hijt ontloopen.
Jn Octobri den derden dach,
Boisot men met sijn schepen sach
Binnen de stadt van Leyden:
de hongherighen creech spijs,
den Heer die sy danck ende prijs,
diese hen cost bereyden:
Natuere creech weer haren eysch,
Sy werp van haer dat Peerden vleysch,
Broot had sy moeten deruen,
den tijt van seven Weken lanck,
Water was meest geweest den dranck
Waer door veel moesten steruen.
| |
[Folio 90r]
| |
Doet op tghesicht, wreede Tyran,
siet hoe de Heere helpen can
daer gheen hulp is voor ooghen:
O Amsterdam blijft niet langher blint
Verderft doch niet ws kinders kint,
Hebt met hem mededooghen:
Keert v in tijts, eer ghy vergaet,
den Heer niet langher teghenstaet
Aenmerckt zijn cracht en gauen:
Heel Nederlant siet dees oock aen
Wilt handen aen den ploech nu slaen
En blijft niet langher slauen.
Ghy hebt aen ons cleyn Lant gespoort,
Wat hulpe dat Godt by zijn Woort
Ghedaen heeft dees dry Jaeren.
Hangt dat dan oock aen onuertsaecht,
Voor t Vaderlant v strijdtbaer draecht
Afgodes dienst laet varen:
Leght by het vyer niet langher hout,
En gelooft my, tsal worden cout:
Ja tsal gheen vyer meer blijuen:
Wilt ghy dat dit plat sy ghestelt,
Gheeft den Tyran langer geen gelt,
Ghy sult hem wel verdrijuen.
De Prins die ons hulp is geweest,
sterckt v end ons met synen gheest,
dat wy na zijn Woort leuen:
danck sy de hoochste Maiesteyt,
Van nu tot in der eewicheyt,
| |
[Folio 90v]
| |
Van dat hy heeft ghegeuen:
Ons Prince sy door zijns Soons bloet,
Van hem tot aldertijt behoet:
Hy stercke ons tslant Staten
Met een volstandich vast ghemoet,
Teghen den Vyant seer verwoet
Die hem en zijn Woort haten.
|
|