Een nieu Guese liede boecxken
(1576)–Anoniem Een nieu Guese liede boecxken–
Auteursrechtvrijop de wijse van den slach van Munster.Wie wil hooren een nieu liet,
Wat int jaer lxxiiij. is gheschiet,
dat sal ick v gaen verclaren
Al van den Edelen Graef lodewijc,
Hoe dat hy is gheuaren.
Graef lodewijck lach met menich helt
Voor de stat van Maestricht in dat Velt,
die Papisten laghen daer beneuen,
Sy en waren doe niet eens so stout,
dat sy sick dorsten streuen.
.
Den achsten dach in April voorwaer,
Tooch Graef lodewijck op met zijn gansche schaer,
Al na der Moocker heyden,
daer quamen de spaeniaerts so sterck aen boort,
Graef lodewijck moeste scheyden.
Het huys te Heumen hebben zy in ghecreghen,
Ende hebben de spaeniaerts daer van ghedreuen,
sy hadden veel beter mogen rouwen,
Het had hen smorghens noch beter gegaen,
| |
[Folio 80r]
| |
Niemant derf sijn vyant te licht betrouwen
Smorgens te vier uren, hoort mijn vermaen,
Hoordemen de Spaeniaerts allarm slaen,
Sy waren seer wel ghemoet om vechten,
De Geusen waren seer moede van gaen,
Sy dorsten niet wel bestaen te vechten.
Gascoeniaerts en Walen verstaget my
Die stonden Graef lodewijck troulic by,
Als vrome Krijsluyden haren Heere
De Hoochduytsche weken met schanden daer van,
Daer af hadden sy cleyn eere.
De Hoochduytse zijn met schand geweken,
En hebben een Schuere in brant gesteken
Daer waren die Geusen verraden,
Sy zijnse so dapper na gestreken,
Ende gheslagen in haer Slachorden:
Dese Schermutsing heeft seuen uren gheduert,
Maer Joris Schencks Ruyters hebbent meest besuert,
Sy werden meestendeel doot gheslaghen
De Walsche Ruyters vielen hem so dapper aenboort,
dat mochten sy wel beclagen.
Daer zijn op de schermutsinge bleuen doot
Neghenhondert en tien verstaet mijn woort
Wat inden Achtertocht is blijuen ligghen,
Van Hoochduytschen, Wijuen en kinderen bloot,
| |
[Folio 80v]
| |
Daer weetmen niet veel van te seggen.
De tijding quam te Nimmegen op dat pas
Dat Graef Lodewijcx slach verloren was,
die goede Heeren waren daer bleuen,
Sy luyden die clocken wel also ras,
Ende schoten so dapper daer beneuen.
Die van Nimmegen hebben dat vernomen
dat vijf Metalen stucken binnen Nimmeghen zijn ghecomen,
Op de Cruysstrate dedemense vueren,
Sy stakense met Rosemerijn tot een spot
dit zijnse die souden breken de Mueren.
Hoort watmen noch ghebeuren sach,
Als dat Geschut daer comen was op dien dach,
Brandende Lanteernen hebben sy aengesteken,
Op dat elck soud aensien met groot gelach,
Sy zijn daer stoutelijck na ghestreken.
Die van Nimmegen waren so seer verblijdt,
Als Graef Lodewijck hadde verloren den strijt,
maer ick hope het sal ten besten verkeeren,
Wan Graef Lodewik weder te velde coemt
dan sullen sy wel laten haer triumpheren.
Al is hy daer soo deerlijck veriaecht,
Hy en heeft verloren dorp noch stadt,
die Prins heeft weder een Buyt gewonnen,
Maer eer de tijt ten eynde gaet,
Het sal noch al wel ten besten comen.
|
|