| |
Corts na dat Graef Lodewijck van Groninghen op ghebroken, ende van Groeninghen verdreuen was is de Prince van Oraengien na de mase ghetoghen.
Een nieu Christelijck Liedt gemaect ter eeren des Doorluchtigsten Heeren Wilhelm Prince tot Oraengien, Patris Patriae mijnen G. Vorsten ende Heeren. Waer van deerste Cappitael letteren van elck Vers zijner V. G. Name meebrengen.
| |
Na de wijse van Chartres.
| |
| |
Ben ick van Duytschen bloet,
Blijf ick tot inden doot:
Den Coninck van Hispaengien
Om Landt om Luyd ghebracht:
Maer Godt sal my regeeren
Die oprecht zijn van aerdt,
Godt sal v niet verlaten,
Die vroom begheert te leuen
Bidt Godt nacht ende dach,
Dat hy my cracht wil gheuen
Heb ick v niet verschoont
Mijn Broeders hooch van Namen
Graef Adolff is ghebleuen,
| |
| |
Sijn siel int eewich leuen
Verwacht ten Jongsten dach.
Een Vorst des Rijcks vercoren
Als een vroom Christen Man,
Voor Godes Woort ghepresen,
Heb ick vrij onuersaecht,
Als een Helt sonder vreesen
Mijn Edel bloet ghewaecht.
Mijn Schilt en mijn betrouwen
Sijt ghy, O Godt mijn Heer
Dat ick toch vroom mach blijuen
Die my mijn hert doorwont.
End mijn veruolghers zijn,
Mijn Godt wilt toch bewaren
Den trouwen Dienaer dijn:
Dat sy my niet en verrasschen
Haer handen niet en wasschen
Jn mijn onschuldich bloet.
Als David moeste vluchten
So heb ick moeten suchten
| |
| |
Maer Godt heeft hem verheuen,
Een Coninckrijck ghegheuen
Na tsuer sal ick ontfanghen
Van Godt mijn Heer dat soet,
Daer na so doet verlanghen
Mijn Vorstelijck ghemoet,
Dat is dat ick mach steruen
Een eewich Rijck verweruen
Niet doet my meer erbarmen
Dat v de Spaengiaerts krencken
Als ick daer aen ghedencke
Mijn Edel hert dat Bloet.
Met mijnder Heyres cracht,
Heb ick den Slach verwacht,
Die by Maestricht begrauen
Mijn ruyters sachmen drauen
Seer moedich door dat velt.
| |
| |
Soo het den wil des Heeren
Op die tijt had gheweest,
Had ick gheern willen keeren
Van v dit swaer tempeest:
Maer de Heer van hier bouen
Seer Prinslick was ghedreuen
Stantuastich is ghebleuen
Den Heer heb ick ghebeden
Dat hy mijn saeck wil reden,
Mijn onschult doen bekont.
Die zijn in grooten noot,
Al zijt ghy nu verstroyt:
Tot Godt wilt v begheuen,
Sijn heylsaem Woort neemt aen,
Als vrome Christen leuen,
Tsal hier haest zijn ghedaen.
Voor Godt wil ick belijden
End zijner grooter macht,
Dat ick tot gheenen tijden
Dan dat ick Godt den Heere
| |
| |
|
|