Het nieuw Amsterdams minne-beekje

Of het thee geselschap der Haaghse jufferen

Den Nieuwen Peekel-Haringh in de Kist,

Stem: Berst bracke Tranen, &c.

BAchus was lestmael eens geseten
Tusschen het Saturlijck Geslacht,
Daer oock verscheen in volle pracht
Den Secretaris ongemeeten
Van Neptuyns Velden en gebiet,
Die oock Bachus dampen niet en verliet.

Het scheen dat Bachus wiert bewoogen

met desen hoogen Officier,
Soo dat hy hem in sijn banier

[p. 86]

 

Heeft in geschreven door medoogen,

 

’t Geen met het zegel wiert bevest,

 

Dat uyt Wijngaerts Vruchten eerst wort geperst.

 

Dees Nieuwe klant in vreugt ontsteken

 

Wiert van de Saturs toe gebracht

 

Het Druyven sap die hy met kracht,

 

Devoot ontfingh; dus uyt Gestreken

 

Verkreegh hy noch een lange bef

 

met eenen Kraegh die om sijn Hals wel treft.

 

Aldus de Saturs hem geleyde

 

Viktorieus tot in sijn Huys;

 

maer siet sijn Vroutje met gedruys

 

Preutelde wat, waer op hy seyde:

 

Wijf, voort swijch stil, of siet een Dreck

 

Soo schyt u Dadelijck in u beck.

 

maer soo hem dit seggen ontslipten,

 

Lichten hy oock sijne eene voet,

 

Losten een Fort; maer doch de vloet

 

Sijn Achter poort met een ontglipten,

 

Dat by sijn Hielen neder pruyst,

 

Denckt hoe dese Trony most sijn begruyst.

 

Hy nam doen voort een Emmer Water

 

Om dit Rey-oel seer vuyl begaeyt

 

mee schoon te maecken, dus hy baeyt

 

Hembt, Bocksen, kousen met geklater,

 

Dat Wasten hy op sijn Fatsoen,

 

Het geen oock sijn Blinckert wel hadt van Doen.

 

Siet op dit pas quam in getreden

 

Een vrou die hier niet van en wist,

 

maer dese Snaeck vol arrighlist

 

Gaet leggen met sijn bloote Leden

 

Op sijnen Rugh gants uyt gereckt:

 

maer dese basin hem wat braef afdeckt.

 

Hier na soo gongh hy leggen Roncken

 

Op het Bet seer gerust en soet,

 

Dat hem de Herssens rusten doet

[p. 87]

 

En oock verdwijnen al de dompen:

 

maer let eens watter is gheschiet,

 

Wanneer hem de slaep en den dronck verliet.

 

Sijn vroutje wou eens gaen bekijcken

 

Hoe dat haer Byslaep nu al voer,

 

maer sy kreeg een soo groot ontroer,

 

Want hy was van het Bet gaen strijcken

 

Sy vont sijn kleeren ende Hembt,

 

Het geen aen haer Herte met vrees beklemt.

 

Dus gongh sy ’t heele huys doorsoecken

 

Van onderen tot boven toe,

 

Denckt hoe dit vroutje was te moe

 

Want of sy socht in alle hoecken,

 

Soo vont sy hem noch echter niet,

 

Het gheen aen haer was al te swaer verdriet.

 

maer by geval komt sy gestreecken

 

Om yets te krijgen uyt de kist,

 

maer doch sy nievers van en wist,

 

En soo sy daer heeft in gekeecken,

 

Sach sy hem met de Poepert bloot,

 

Denckt of dese vrouw daer niet van verschoot.

 

Dus als een Tweede Peeckel-haringh

 

Verrees hy uyt de kist al mee,

 

Denckt of hem dat niet schoon op dee,

 

Doen hy opdaeghden met beswaringh,

 

Gants sonder kleeren in dees noot,

 

Ja met Sopeloorum gants moeder bloot.

 

Oorelof die dit liet hoort singen

 

Betight hier mee geen Luyden vroom,

 

’t quam mijn te voor en in den droom,

 

dat ick u te vooren bedingen:

 

Daerom hier niemant mee bestrijt,

 

Want van droomen niemant kan sijn bevrijt.