Het nieuw Amsterdams minne-beekje

Of het thee geselschap der Haaghse jufferen

Samen-spraeck, tusschen een Jonghman, ende Helena,

Stem: Verblijt u ghy Batavieren, &c.

Ionckman.

HElena ach mijn waerde,
Mijn Liefste Engelin,
Geen schoonder op dez aerde
Speelt in mijnen sin,
Agh alwaer ick gaen, of ick staen,
Ghy schijnt altijt voor my te wesen,
Za komt metter spoet,
mijn Liefste: mijn soet,
En helpt doch uwen Vrint,
Die u seer bemint.

Helena.

Ghy zijt heel soet van reden,

Maer Jonghman stilt u lust,
Een wilt u wat vertreden,
En laet my hier gerust,

[p. 84]

 

‘k En ben niet gedient, mijnen vrient,

 

Met alle u valsche flattagie,

 

Soo gaet dan van my, met u vleyery,

 

My en lust geen gequel,

 

Van het minne-spel.

 

Jonckman. Mijn tweede Ziel geboren,

 

U Minnelijck aenschijn,

 

Ach Liefste uytverkoren

 

Dat doet mijn groote pijn,

 

Soo weest mijn niet straf,

 

Of in ’t Graf,

 

Sou icker om uwen ’t wil dalen,

 

Maer ick hoop Heleen

 

Dat ghy mijn gheween,

 

Zult helpen haest van kant,

 

Ach mijn waerde pant.

 

Helena. Hoe weten de jongmans te vleyen

 

als sy by een Dochter staen,

 

’t Schynt dat sy sullen scheyen,

 

En uyt de Weerelt gaen,

 

Ach wat valschen gront, Dat den mont,

 

Nu spreeckt van de Jonghmans heden,

 

’t Is maer om de Blom,

 

Van den Maeghdendom,

 

Dan loopen sy wegh uyt ’t Lant,

 

En de maeght tot schant.

 

Jonckman. Mijn Liefste uytgelesen,

 

Ick sterrif liever de doot,

 

Als dat ick soo sou wesen,

 

En u laten in noot,

 

Ach neen schoone maeght, dit gewaeght,

 

Van mijnen kant dit sou geschieden,

 

Maer uyt suyv’re min,

 

Mijn schoon Engelin,

 

‘k versoeck u Edel Trou,

 

Ach! mijn waerde Vrou.

 

Helena. Jonghman stilt al u weenen,

 

Ick sie u trouheyt aen,

 

Komt haestigh by Helena,

 

En laet u klachten staen,

[p. 85]

 

Ick wil u mijn trou Schencken nou,

 

Met u gaen ick my nu verbinden,

 

U stantvastigheydt,

 

Heb ick overleyt,

 

Daerom sult ghy wesen dan

 

Mijnen Echten Man.

 

Jonckman. Den Hemel wilt u beloonen,

 

Ach overschoone maeght,

 

Dat ghy u liefde wilt toonen,

 

Daer mijn Jonck hert naer jaeght,

 

Ach: Hemel wat vreught, En wat deugt,

 

Mijn Engel mijn wel beminde,

 

Ghy treckt van mijn Hert,

 

Mijn pijn ende smert,

 

Laet u dan met playsier,

 

Eens kussen hier.

 

Helena.Jonghman stelt u te vreden,

 

En laet doch dese praet,

 

Tot dat wy sijn getreden,

 

In d’Houwelijcken staet,

 

Een kusje mijn Vrint, Is maer wint,

 

Ick bid u wilt my daer van swijgen,

 

Ach ja mijn Goddin,

 

Is ’t naer uwen sin,

 

Nu moet ick roepen t’sa,

 

Viva Helena.