Een nieuwe vryagie, tusschen een ruyter en een juffrouw

Een nieuw gezang.

stem: Als 't begint.

DAt een wys man Soldaat kan wezen,
Is onverstaanelyk by myn;
Te vegten zonder kwaad te zyn;
Altoos den schrik des doods te vrezen,
Zig te waagen aan 't moort-geweer,
Om een stuk Brood of vergankelyk' Eer.

2. Indien ik ergens Dienst kon krygen,

Om te gaan vegten met Ham en Wyn;
Ik zou een van de stoetste zyn,
En met myn vork de Schink door rygen:
Want 'k hou minder van het geluyt
Der Krygstrompet, maar van een volle Fluyt.

3. Bachus zou ik myn Hooft-man maken,

Een gladde Waard myn Luitenant,
Een Franse Kok voor myn Serjant,
Die braaf kan vegten met zyn kaaken,
Een Jonge Meid die het Vaandel draagt,
En niet veel naar een Tweestryd vraagt.

4. Myn Tamboer zou een Spits-boef wezen

Met een Verkeer-bort op zyn zy,
Pypen en goede Tabak daar by;
Myn Santienel had niet te vreezen:
Want hy zou steets op schildwagt staan
By 't spit, waar ik myn vleesch liet braan.

5. Myn Regiments-rok,

Die ik zou draagen,
Zou zyn een Jevers Varkenszwoort,
Rondom met wyngaarts bladeren geboort,
En myn Troffe Legers-wagen
Zou zyn een Rink-houders Voedervat,
Ten kimme vol van Druiven-nat.

6. Als wy dan zullen zyn begraaven,

Zal 't zyn Adieu gy lekkere Drank;
Dus vlugt ik voor Bellona's klank,
En zoek in rust myn dorst te laaven
Ik schuw de Dood gelyk de Pest:
Want daar is geen kroeg in zyn Gewest,