Het nieuwe tulpje

Versierd met de allernieuwste Liederen, welke heeden gezongen worden

[p. 7]

Nieuw Lied, wegens het Vertrekken der Troupen naar de Oost en West-Indiën, en het afscheid neemen van de Vaderlandsche Meisjes.

Stem: Wel aan rechtschaapen Vaderlanders.

Vaart wel myn Vaderland en Vrinden,
Wy gaan nu na een ander Oord,
Te zien om ons geluk te vinden,
En wat ons daar ook meer bekoord, bis.
’t Is of wy gaan naar zwarte Menschen,
Maar mooglyk zyn zy in haar hart,
Veel meer bevryd van alle smart,
Dat menig Europeesch zou wenschen,
Adieu dan Vaderland,
Wy steeken van u strand,
Adieu wy dienen met plyzier,
En vinden u weer hier.

Tot uw beminnelyke Sexe,
Zeg ik uw voor het laatst vaarwel,
By uw genoot ik meenig reisje,
Het lief en aangenaam minnespel, bis.
Maar laat het uw tog niet verdrieten,
Dat wy thans van u scheiden gaan,
Gy waard met ons tog niet voldaan,
Gy kunt van ons niet meer genieten,
Adieu &c.

Nu zyn alle onze wenschen,
Om een spoedige Overtogt,
En dan door de woeste Baaren,
Gezond te zyn aan land gebragt, bis.

[p. 8]

 

Om daar met nut en vreugd te dienen,

 

Voor ons lieve Vaderland,

 

Dat is en blyft ons dierbaar pand,

 

Daar wy geen rampen voor ontzienen,

 

Adieu &c.

 

 

 

Nog weinig tyds door woeste Baaren,

 

Zien wy ons goed en welgetroost,

 

Bevryd van alle die gevaaren,

 

Voordeelig in de West of Oost, bis.

 

Daar weet geen mensch van meer te treuren,

 

Daar is het vrolyk vergenoegd,

 

En ’t geen men hier in arbeid zwoegd

 

Zien wy door vreugd daar opwaards beuren,

 

Adieu &c.

 

 

 

Daar wagten ons de beste Vrugten,

 

Met matigheid van elk geplukt,

 

Is daar geen onheil van te dugten,

 

Dat heeft zo menig een gelukt, bis.

 

Daar wagten ons de Zwarte Meisjes,

 

Zo poeslig als het blankste vel,

 

Zy weeten daar van vreugd ook wel

 

Kom doe met ons dit vrolyk reisje,

 

Adieu &c.

 

 

 

Uit Oost en West ziet gy ons keeren,

 

Met blydschap in ons Vaderland,

 

Na dat de tyd ons wat kan leeren,

 

Dan bieden wy een elk de hand, bis.

 

Dan wagten ons met open armen,

 

De lieve Meisjes wel te vree,

 

De vreugde keerd met ons ook mee,

 

Hoe dat de Meisjes nu ook kermen,

 

Adieu dan Vaderland,

 

Wy steeken van uw strand,

 

Wy dienen met plyzier,

 

En vinden u weer hier.