Nieuwen ieucht spieghel
(1617)–Anoniem Nieuwen ieucht spieghel–
Auteursrechtvrij
[pagina 184]
| |
De wellust sonder mate
Berout / maer al te late.
| |
Sonnet.
DIe daer syn sinnelijckheyt te veel gheloofs vvil gheven,
Die onmatich 'tghebruyc der lichter Vrouvven tracht,
Die zijn Ghelt en zijn Goet door overdaet veracht,
Die met oneerlijc Volc overbrenght al syn leven:
Voorvvaer die moet op 't eynd' in druc end' armoed sneven.
VVant hoe vvel d'overdaet u smeect end' u beklaecht,
In der Hoeren ghesicht tervvijl ghy hebt de macht
Nochtans als ghy kael zijt vvort ghy met spot verdreven.
Ghy wort dan eerst ghewaer wat volcht wt quaden raet,
VVat d'ongheregheltheyt beurt al schaed' ende schande
VVat loon de sonde gheeft voor luttel vreucht te pande:
Ghy wilde vvel u leet versoeten met der daet,
En d'onghesontheyt snood verberghen wt den Lande,
Maer d'ongheluc volcht u, vvant 'tberou komt te laet.
| |
Tousiour l'intemperance,, Regret & perte advance.
| |
[pagina 185]
| |
 | |
Diuitij patriis Acolastus abutitur. at mox
Consumtis, miser ex aedibus exigitur.
| |
Sieh hie, wie der verlohren Sohn
Zehr, vnd komt endtlich kal dauon.
| |
[pagina 186]
| |
MYnen Gheest van binnen, is my seer quellende
Mits dat ic mijn Sinnen, zoo seer ben stellende,
Tot u schoon Lief boven alle Figueren,
Mijn Hert in minnen, 'tis t'uvvaerts hellende,
Druc vvil my door-rinnen, ic ben't vertellende,
Als ic van u absent ben t'eenigher uren,
Myn Gheest bemint u boven alle Creatueren,
Zoo vast staet ghy in myn Hert gheprent,
Laet doch Lief myn lijden niet langher dueren,
Want ghy alleen blusschen meucht mijn torment,
Hoe sou ic moghen leven van u absent?
Die't Herte met Liefde zoo heeft beseten,
Door't derven van u Lief excellent,
Wert myn Gheest invvendich met druc door-beten:
Maer vvilt ghy my een troostelijc vvoordeken laten vveten,
Reyn Lief expert,, en vvtghelesen,, fijn
Zoo zal myn Hert,, van siecten ghenesen,, zijn.
FINIS. | |
[pagina 187]
| |
Nieu Liedeken,
Op de vvijse: Alst beghint.
MYn sinnen syn ontstelt // ghequelt
Met fantasyen /
Waer door mijn vrucht nu velt // en smelt
Tot allen tyen.
Absent valt my regael // te mael
Lief wtghelesen /
Toont jonste med'cinael // myn quael
Wilt doch ghenesen.
Rasende schier van rou // Kersou
Mistroost van sinnen /
Loop ick om u / o Vrou // ghetrou
Laet my verwinnen.
Mijn verdriet nu bystant // de hant
Doet my verwerven /
Ist door den minnen bant // en brant
Zoo moet ick sterven.
Aensiet u Knechts ellent // torment
Princesse schoone /
En laet my u Liefden jent // in't ent
Kryghen ten loone.
FINIS. | |
Amy is een vvoort van smerte,
Amy quam noyt vvt blyder Herte,
Die amy seyt en anders niet
Lijt in syn Herte groot verdriet.
|
|