Nieuwen ieucht spieghel

[p. 180]

[Heu dira quô lascucientes protrahis]

De Nacht / de Minn'/ en koele Wijn /
Van veel overdaet d'oorsaeck zijn.

T'Lof d'vvelc Lucretia ghevvan in alle Landen,

Nopende d'Eerbaerheyt, daer sy in vvas vermaert,

Bestont alleen daer in, dat sy zebaer van aert

Bleef altijt in haer Huys vverckende met haer Handen:

Sy dronc daer niet den VVijn, met gheselschap vol schanden,

Sy hoorden niet na 't spel der Luyten soet ghesnaert,

Sy hiel daer gheen ghepraet, vvaer in haer d'oneer baert,

Sy liep ooc niet vermont in Venus Nacht-vvaeranden:

Maer aen haer vroed Ghesin in soberheyt end' Eere

Diende sy tot voorbeelt, end' der deuchden leere,

Door de ghevvisse daet, niet in't vvtvvendich schijn,

Sy beminde den naem, en 'tvverc der Vroomheyt seere,

Hebbende vvel doormerct dat de Nacht, Min en VVijn

Van overdaedt en schant, den rechten oorspronck zijn.

L'Amour, le Vin, avecq la nuict,, Ont maint a male fin conduict.

[p. 181]

Heu dira quô lasciuicientes protrahis

Mentes voluptas; nec bonis cibarijs

Vinique larga copia duram famem
Sitimque depulisse sat? ni turpibus
Dementibúsque laruis et conuiuia
Trahatis aut gesticulationibus.

[p. 182]

ELck vvil nu vreucht,, en gheneucht,, hanteeren,
Seer lustich,, en rustich,, 'tis des Weerts begheeren,
Dus vvilt useeren,, en vermeeren,, jolijt,
Met singhen,, en springhen,, vvilt triumpheeren,
Onbevreest,, in dese Feest,, dese Weerdt ter eeren,
Wilt van u keeren,, en vveeren,, tvvist en spijt,
Maer vrijelijc,, en blijelijc,, hier in dit krijt
Sonder kijven,, vreucht bedrijven,, playsant,
Al ist dat menich Sophist ons dat benijt
Nochtans en sullen noch en vvillen vvijt niet laten, vvant
De Weerdt hietet,, en ghebietet,, dus trect ter hant,
Solaes nu ghy meucht,, sijt verheucht,, sonder verdriet
Dit begheert ghy heer Weert en doet ghy niet?

SOumer sulcken Koopmanschap doen
En soumer niet op drincken?
Och ja seyt hy myn Liefste koen
Den Wijn zal ick u schincken /
Al wt een glas / al wt een glas /
Wy sullen noch tavont den koelen Wijn drincken /
Alst komt te pas.

Het Vrouken aen de Tafel sat

[p. 183]

 

Aen de Tafel was gheseten /

 

Een Nieu-jaer van haer Man sy badt /

 

Seer heymelick in't secreten /

 

De Man die loech / de Man die loech /

 

Een goet Nieu-jaer zal ic u gheven

 

Eer morghen vroech.

De Dochter bedacht in haer sin fijn /

In haren sin ghepresen /
Wat mach het voor een Nieu-jaer zijn
Wat goet Nieu-jaer mach het wesen?
Mocht ic eens zien / mocht ic eens zien /
De Dochter ghinck in de Kamer van desen
Daer't soude gheschien.

Snachts ontrent der middernacht

Sy deed' haer Man ghedincken /
Sloech haer Armkens over hem bedacht /
Haer bruyn Ooghskens liet sy blincken /
Haer Mondelyn root // dat sy hem boot /
De Dochter sach Vader en Moeder daer quincken /
Sy laghen bey bloot.

Smorghens vroech den Dach bekent /

De Vader sou hem kleyden /
De Dochter maecte haer moy en jent /
Van haer Vader wou sy scheyden /
Sy sprac zoo bout / sy sprac zoo bout /
Alleene te slapen sou my verleyden /
De Nachten syn kout.

De Vader sprack syn Dochter aen /

Wie raet u alsoo koene?
Och Vader seyde sy Vader saen
Een Nieu-jaer heb ick van doene /
Als ghy te Nacht myn Moeder gaeft saecht /
Och Vader ic sal het niemant ontsegghen
Wie my daer na vraecht.

De Vader sprac tot de Moeder soet /

Wy moeten ons Dochter stellen /
Want dat sy quam onder de voet
Dat soud' ons deerlijck quellen /
Helpt my bevroen / helpt my bevroen /
Men vint Soldaten en jonghe Ghesellen
Die sulcx wel doen.

FINIS.