Nieuwen ieucht spieghel

[p. 161]

[Quid nunc suauiolum? qua spe consedimus ambo?]

Quid nunc suauiolum? qua spe consedimus ambo?

An placet ad Satyros ire redire meos?

M. Joan: Lanius ludebat:

Si placet hac volucri sequar, ô mea sola voluptas,

Venari canibus dulcius ecquid erit?

Crispin de Pass fig. et excud.

[p. 162]

O Heere Godt Hemelsche Vader,
Ghy syt myn Schepper en berader,
Wilt my toe-voeghen na den vville dijn,
Een Ionghman die sy hups en fijn,
Die my niet en stoot, noch en slaet,
Maer vriendelijck met my ommegaet,
Die niet dobbelt, speelt, noch en vvedt,
Maer vriendelijck met my sy op het Bedt,
Ende die savonts tijtelijc slapen gaet,
En smorghens niet vroech op en staet,
My dan lieffelijc neemt in bey syn Armen,
Na mijnder begheerte, en Svvinters te vervvermen,
Dat vvy tsamen langh moghen leven,
Wilt ons de Heere gheven,
Schoone Kinderkens te genereeren,
Tot Gods eer, om de Werelt te vermeeren.

PEynsen en duchten zijn vertsaecht /
Een Iagher heeft een Wilt ghejaecht /
Daer hy langhe // als de banghe
Met onrust heeft opghelet /
'tWelc ghevanghen is in syn Net.

Wat voor een Wilt ist dat hy wint?

Een schoon Maeght die hy bemint /
Een verkoren /
Langh te voren /
Eer dat hys' ghevanghen hadt /
Dees kostelijcken lieven schat.

Daerom seytmen dick voor het best /

De stad'ghe Iagher wint in't lest /
Zoomen trouwen // mach aenschouwen /
Aen ons Iagher onbevreest /
Waer door wy nu hier syn ter Feest.

[p. 163]

 

'tWilt dat ghy hebt ghevanghen nu /

 

Iagher maect doch gheensins schu /

 

Dat de schoone // u Persoone

 

Vlieden moet / door ongheneucht /

 

Maer onderwijstse metter deucht.

V eyghen Gaed' hebt ghy ontfaen /

Sy moet u oock syn onderdaen /
In het gheene // dat ghemeene
Met de deucht te recht behoort /
En't ghene ghy meucht brenghen voort.

Zoo sult ghy ons syn een voor-beelt /

Van de deucht die de herten steelt /
Dat d'een d'ander // oock malkander
Deur't ghesicht hier zoo aenschout /
Datmen hier na oock Bruyloft hout.

Bruyd'gom en Bruyt wy wenschen seer /

Dat Godt nu noch nimmermeer
V wil haten // noch verlaten:
Maer dat syn seghen bekent /
V eeuwelijck moet zijn present.

Wel ist ghejaecht die heeft ghevanghen,

Maer vele Iaghen met verlanghen,
Met hitsich loopen door struycken ghemeen,
Zoo krijghen sy menighe blauvve Scheen:
Maer desen Iagher ghestadich, bedacht,
Heeft het schoone Wilt in syn Net ghebracht.
Godt gheeft hem gheluck, Salicheyt mede,
Om met syn Bruyt te leven in vrede.

FINIS.

[p. 164]

Der Hoeren treken // Ghenoech ghebleken.

HEt vriendelijc wencken schout, der lichtveerdighe Vrouwen,
Op dat het namaels niet, u te seer en mach rouwen.

Des Werelts wellust snoot, al heeftse eenen schijn,

In't eynt eylaes ist niet, dan druc en sware pijn.

Laet varen sulcken vreucht, wilt u tot deuchden stellen,
By eerbaer Dochters vroet, en deuchtsame Ghesellen.

Soect ghy der Hoeren sot,, het u niet en verschoont,

Ghy vvort in't eynd' met spot,, van haer met schand' gheloont.