Nieuwen ieucht spieghel
(1617)–Anoniem Nieuwen ieucht spieghel– Auteursrechtvrij
[pagina 128]
| |
Hout middelmaet // En leeft na staet.
| |
DIe in de Son te hooch met Icaro wil vlieghen
Zal (zoo hy heeft ghedaen) sich selven ooc bedrieghen:
Siet menich beelt hem in, te syn zoo wijs en rijck
dat niemant schier, niet kan wesen, sijns ghelijck:
Hoe rijck een Ioffrou zy, hoe schoon, hoe groot van Vrinden
Haer te begheren, derf hy sich vvel ondervvinden:
Dies dickwils oock ghebeurt, dat sulck met groote schandt
Oft een blau Schene loopt, oft vallet door een Mandt.
| |
Die hoogher vlieght als hem betaemt
Wort vernedert / eer hy het raemt.
| |
[pagina 129]
| |
Woh Ungluck ist da kompt bald schmach,
Ich bin hindurch, komm du bald nach
| |
Armer Mannus ego per Corbem fallere cogor
Cor mὀcht in tausent springere frusta meum
| |
[pagina 130]
| |
ADieu schoon Lief die ick heb bemint,
Mint ghy een ander, u wel beraet,
Raet oft ick my bet heb besint:
Sint dat ghy my liet desperaet,
Raet ontbrack my, en quam te laet,
Laet ghy my, ick kies oock een Lief,
Lief had ick nochtans u ghenaet,
Nae't scheyden, mist elck syn gh'rief.
| |
Op de Wijse. Lestmael met zoo blyde sinnen.
DIck heb ick myn Lief ghebeden /
Menichmael om Trou ghevraecht /
Maer sy stelt my niet te vreden
Dus het Godt moet zijn gheklaecht /
Ick heb haer veel deucht ghedaen /
Maer sy wilt zoo niet verstaen /
Met haer loop ick achter Straten /
Singhen / springhen / lachen praten /
's Avonts by de Mane-schijn /
Ist een vreucht by haer te zijn.
Sy laet my al vast verlanghen /
En sy en wil niet syn ghetrout /
Als een Dief die nood' sou hanghen /
Sy een achter deur op hout /
Wat ick haer vermaen oft preeck /
Sy hout al haer oude streeck /
't Valt verdriet zoo langh te vrijen /
Sonder jet weer te bedijen /
Och hoe dick heb ick gheseyt /
Doot hoe quelt my dese Meyt.
Vroom heb ick voor haer ghevochten /
Beyd' myn Schenen schier ontwee /
Die te voren weynich dochten /
Hebben nu een blauwe stee /
En ist niet tijt dats' eens seyt:
Nu ben ick tot trou bereyt /
| |
[pagina 131]
| |
Maer Sint Velten mach haer halen /
Sy laet my achter aen dralen /
Ick meen sy sou beter koop
Gheven / tooch ick op ter loop.
Prince.
My dunct ick wil haer begheven /
Die my dus hout op den tuyl /
Soud' ick zoo myn jonghe leven
Gaen verslyten arme Vyl /
Ick zal segghen openbaer:
't Sou wel dueren seven Iaer /
Meysken 'k wilder niet meer af praten /
Wilt ghy my niet / gh' meucht my laten /
Hay! de Werelt is zoo wijt /
Mislijck wie my noch verblijt.
| |
Op de vvijse. Brandt d'Engleterre.
TSa / tsa beleght de Haven /
Met Schepen Dagh en Nacht /
Vergaert met Stale Staven /
Met al u groote macht /
Wilt Daechs / en by de stomme // Maen
Rontomme // gaen
De Tromme // slaen
En houden scherpe wacht.
Ghantsch Troyen dat zal komen /
Dat nu te samen spant /
Op dat ons wert benomen
Van haer ghelijckerhant /
'tGheen dat de wit-ghekleede // Swan
By Leede,, wan /
In steede // van
Den alderhoochsten sant.
Want Helena de schoone /
In ons Stadt hebben wy /
Die dese krijcht te Loone /
Daer Paris noyt quam by /
Al laet hy dan syn leven // fel
Noch even // wel
Elck gheven // sel
Dat hy gheluckich sy.
V bidd' ick Prins der minnen /
Met Gout het Hert doorschiet /
Van haer die is te winnen /
Met Stael oft Yser niet /
Van myn seer blyde jonghe // Hert
Ontspronghen // smert
Ghesonghen // wert
Dan tot u lof een Liet.
|
|