Nieuwen ieucht spieghel

[p. 108]

[Zua lata hoec species! vernantic temporis: alma]

HElpt my arm slaef, wt dit verdriet en lijen,
't Welc ic zoo langhe heb moeten verdraghen,
Want door die onlijdelijcke facerijen,
Kort ic myn Ieucht en myn jonghe daghen,
V Liefde doet my suchten, treuren en klaghen,
Dach noch Nacht myn vijf Sinnen en rusten,
Zoo de Honden het Vleesch tot den Beenen afknaghen,
Zoo vvorde myn Vleesch verteert, van de vyerighe lusten,
En dede het hopen myn lijden vvat blusten,
Ic sou als den Sneeu in de Sonne verdvvijnen,
Want een Amoureus Herte lijdt veel pijnen.

[p. 109]

Quae laeta haec species! vernantis temporis: alma

Quam tellus flores parturit omnigenos.

Hanc lasciua gerit speciem vitulansq́ iuuenta,

Tota cupidinibus delitijsque vacans.

[p. 110]

Twee Herten in malkander ghevoecht,

Daer beyde seer wel aen ghenoecht,

VVat mach ter VVerelt beter zijn

Dan te leven in sulcken schijn.

LAest ghinck ic in de Mey spaceren /
Wandelen met lusten // fijn
Waer door myn hert moest confirmeren
Ia gheheel in rusten // sijn:
Vrou Venus Karen excellent /
Sach ic by paren daer ontrent /
Hant aen hant // seer playsant /
Danssen en springhen /
Wentelen in 't groene gras /
Sout een quant // syn verstant
Konnen bedwinghen /
Die 't ghewent te doene was.

Terstont quamen sy voort ghedronghen /

Met Herp'n / Luyten / Velen goet /
Sy dansten / speelden ende songhen /
Sulcx 't Ghehoor ontsluyten doet.
Musica schoon was daer bekent /
Elc hiel den thoon op 't Instrument /
Delicaet // op zijn maet
Seere manierich /
Pas a pas voort danssende /
Nijders quaet // wort versmaet /
Maer goedertierich
Met Blomkens beschanssende.

Dees Maechdekens lustich van leven

Stelden my de Roosen // by /
Waerom soud' ic gheen vreucht aenkleven /
Die tot sulcx verkoosen // sy:
Veel Blomkens ooc suyver en klaer /
Lieflijck van Reuc brochten sy daer /
Sulcken vreucht // my verheucht

[p. 111]

 

Seer boven maten /

 

En't Ionck gheselschap schoon / eerbaer /

 

Sa ghy Ieucht // maect gheneucht

 

Met soet praten /

 

'tIs couragie voor en naer.

Terstont quamen sy seer gheladen

Om den last te boeten // meer
Met Taerten / Vladen en Ghebraden /
Wijn om druc versoeten // seer
Ick dacht ick haeck na sulcken geur /
Doen wert den Smaec noch Governeur /
Heus en bly // willen wy
Nu Bancketteren /
Sprack een van dees Maechden fier /
Hout u vry // wie sou dy
Nu moghen deren /
Spijt al die 't benijden hier.

Als ic sach al dees vreucht voor ooghen /

's Hertsen bloet verwermden // sy
Terstont quamen sy toeghevlooghen
Helsden / kusten / n'armden // my
Ic hiel my koel op dit termijn
Maer het Ghevoel dede my pijn /
Die nu mocht // als hy docht
Naer synen wille
In Venus hof graven siet /
Sulcken tocht // mocht ghewrocht
Syn al stille /
Maer elc heeft de graty niet.

FINIS.

Singhen is een fraeye Konst,

Maer Kussen brenght meerder ghonst,
Veel liever had ic 't Singhen te haten,
Dan myn Liefken onghekust te laten.