Nieuwen ieucht spieghel
(1617)–Anoniem Nieuwen ieucht spieghel–
Auteursrechtvrij
[pagina 100]
| |
Ledich is 't Visschen met den haeck // Maer 't goet gheselschap weert den vaeck.
| |
Sonnet.
MOchtmen in't groene Gras by een koele Riviere,
Daermen onder het loof waer vry, voor 't Sonnen-schijn,
Laten sincken in 't diep, zijn gheanghelde Lijn,
Om het schub-drachtich Visch te vanghen, met den Pire:
Mochtmen daer syn ghepaert, sonder grooten ghetiere,
Met een moy Vrijsterken (daer der zoo veel af syn,
Binnen d'Arnhemsche Stadt) en dat daer by de Wijn,
De moet-ghevende Wijn vvaer, in onsen bestiere:
Voorvvaer ic vvild' altijt, om de vreucht Visschen gaen,
En sou de Voghelry van kante laten staen,
Aensiende 'tgoet ghemac, datmen daer mach ghenieten:
Want al ist Visschen vvat onsuyver in de daet,
'tMinnelick gheselschap komt u daer in te baet,
Makende dat het vverc u niet en kan verdrieten.
| |
Fort salle est toute pescherie,, Fors qu'en gentile Compaignie.
| |
[pagina 101]
| |
 | |
Nunc Galatea veni, et quis nam sit ludus in vndis
Cognoscas; suadet dum bona temperies.
Per pisces et aues multos perijsse scholares
Fama refert: mensis gratus at iste labor.
| |
[pagina 102]
| |
Refereyn.
GOdt moet ghelooft en ghebenedijt,, zijn
Dat d'ure is ghekomen daer ic naer ghevvacht hebbe,
Myn Herte mach nu vvel verblijt,, zijn.
Dat ic u (ô Lief) die ic seer hooch gheacht,, hebbe
En om ghevvaect zoo menighen nacht,, hebbe
Tot mynen gheluck en nu heb ghevonden,
Dies ic nu in my selven ghedacht,, hebbe
Dat ic u myn Liefde zal vermonden,
Ic neme den Godt Cupido t'orconden,
Dat ic u van eerst dat ic u,, ghekint,, hebbe
Boven al die leven tot nu,, bemint,, hebbe.
| |
Op de vvijse: Van Labourè.
O Suyver schoon Ionckvrou /
Ghy zijt die ic bemin // Goddin /
Want om u lijd' ic rou /
En quelt myn Hert en sin // van bin /
Ic ly // om dy
Certeyn alle dees pyn en smert /
Want ghy voortaen myn Ionghe Hert
Altijt met Liefd' verwert.
Doen ic aenschoude klaer /
V Wanghskens als een Roos // met bloos
Doe werd' ic wel ghewaer /
Hoe dat Cupido loos // en boos
Myn sin // met min
Hadde bevaen / door u ghesicht /
En ic kreegh anders gheen verlicht
Dan een droeflicke Schicht.
| |
[pagina 103]
| |
Als ic u rooder Mont /
En u schoon Oogh op-slach // aensach
Doe werd' ic heel doorwont /
Dies ic wel maken mach // gheklach /
Certeyn // o greyn
Mocht ic u Dienaer wesen // fijn
Soo sou myn druck ghenesen // zijn
Dus gheeft my Medecijn.
V Hals die is seer schoon /
Veel blancker als een Swaen // bevaen
V Lipkens synt ydoon
Die my dus houden staen // belaen
Wout ghy // met my
V altijt paren Liefste soet /
Soo sou myn druc en swaer ghemoet /
Ghenesen metter spoet.
O Edel Maghet reyn
Toont my doch seer onvroet // iet goet
Anders moet ic alleyn
Verteren Vleesch en Bloet // onsoet
Altijt // met vlijt
Wilt u doch pooghen wel verstaet /
Eer dat ghy komt alst is te laet /
En blijft niet obstinaet.
Prince.
Maer wilt versetten doch /
Van u Dienaer dees smert // seer hert
Anders zoo leef ick noch
Na Cupido syn pert // verwert
Toont dra // ghena
Om u lyd' ic dees pyne groot
Laet doch u Dienaer niet in noot /
Laeft hem met Liefd' minjoot.
FINIS. | |
Een Lelie vvit in reynicheyt,
Een Fioolken blau in ghestadicheyt,
Een Roosken root seer hups en fijn,
Daer med' moet d'Liefste ghegroet zijn.
|
|