Nieuwen ieucht spieghel

[p. 3]

Aen de ionghe dochters van Nederlant.

GHy soet fenijnich Volc, die door u blinckend' Oogen,
Der Ionghelingen hert, tot u vvaerts hebt ghetoogen,
Ghy die door u ghesicht (seg ic) haer herte neemt,
En maect dat het by cans, van haer selven vervreemt,
Met u lachende Mont, trect ghy t'uvvaerts haer sinnen,
En kont haer sonder slach oft stoot gantsch overvvinnen.
Zoo dat het is ontrust, als een Schip in de Zee,
Dat door de Baren vvreet, niet varen mach in vree,
Maer drijft gins ende vveer, door storm en sterke VVinden,
Zoo datmen meynen sou, de Zee sout stracx verslinden,
Maer als 'tonvveer neemt af, dan vaert 't Schip vveder heen,
Maer den Iongh'linc eylaes is syn hert gantsch 'tonvreen,
Al door der Minnen gloet, dat hem altijt doet branden,
Doorschoten seer vvreet door Cupidos Booch en handen,
Zoo dat hy sonder u, altijt leeft in dangier,
Als den Salmander doet, als hy is uyt het Vyer.