De Nieuwe Gids. Jaargang 51

[p. 503]

Voorjaar door Hans van der Stok.

De grijze hemel hangt zoo loodzwaar naar
beneden en versluiert traag de boomen,
het meer schijnt in zijn paarsen schijn te droomen
van teere bloesems op een doodenbaar...

En uit den nevel drupt het nat en zwaar
als tranen door de donkre dennenkruinen
op 't zachte mos en op de vochtig-bruine
verwaaide blâren van 't gestorven jaar.

De wouden staan er als uit moeden droom
ontwakend om 't vergetene te treuren
en rillen in de koelte, boom aan boom.

Maar als een wasem trilt een nieuw gebeuren
door 't broze kreupelhout en aan hun zoom
begint een bloempje de lente in te geuren.