De Nieuwe Gids. Jaargang 51

[p. 277]

Juliana van Oranje, Bernhard von Lippe-Biesterfeld door Dr. Willem Kloos.

Ieder Gebeur, van knaap reeds, bleek me een Waan. Wie leest dit, lacht.

Maar méér 't Geschieden wierd hier thans dan Wervling, want te weten

Diep-blijde kwam 'k nu, dat ons Land kan voortgaan. Vreemd gemeten

Heb 'k lang ons aller Toekomst door een zware Levensmacht,

Die drukt mijn alverst Binnenst. Maar thans voel ik helder zacht

Me een hooge Vreugde rijzen, lijk al andren, van uit breedte

En lengte van veel verdre Tijden. Vredig had 'k verbeten

Diepst-in de Pijn, dat heel 't oeroude en nobele Geslacht

Oranje, waar ons Land door wordt gedragen, in den Nacht

Geleidlijk eens vergaan moêt van 't Verleên. Maar thans vergeten

Al vreezen ben 'k, diep krachtig voelen mag 'k, dat nooit versmeten

Holland zal staan in verste Toekomst nog als Kracht

Van Volk tezaêm en Vorst, Die kalm aan 't hoofd gezeten,

Ziende wijd-wijs behoedt ons als een sterke trouwe Wacht.