De Nieuwe Gids. Jaargang 51

[p. 247]

Verzen door Hélène Swarth.

I.
Nu.

- Verdrijf de schimmen van uw dood verleden!
Volbreng uw dagtaak, leef alleen in 't heden
En rust, voldaan, niet vóor het avondblauw.
Dan zal u, loonend, droomeloos omvreden
De koele slaap, die laaft als reine dauw.
- Ik heb gepoogd, te bannen met mijn beden
De droeve schimmen, doch zij bleven trouw.
Ik klaagde zacht hoe zij mij weenen deden.
Zij zongen toch hun melodie van rouw.
Ik ben gevlucht, 'k heb de eigen woon vermeden,
Alom zij volgen, tot 'k ze in droom aanschouw.
Eén hoop mij rest, nu wanklen al mijn schreden,
Nu jarensneeuw bevlokt mijn harengrauw,
Wijl 'k heb geliefd en Christus heb beleden,
Zal God me ontvangen in zijn vreugdlandouw?
- Neen, elke vreugd bloeit Nu en Hierbeneden,
Leef hier, leef nu, verwacht geen hemelsch Eden.
Breng steenen, arbeid aan het grootsch gebouw!