Nieu Aemstelredams Liedboek(1591)–Anoniem Nieu Aemstelredams Liedboek– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op de wijse, Soet is den naem, etc. UVaerick my weyn Of t'allen stonden keere, Een suyver greyn Benaut het harte mijn, In s'Weerelts pleyn, niemant als sy vol eere Nu t'hart alleyn, aendoet eenighe peyn, T'schijnt nu dat ick certeyn Deur ghepeyns gheheel verdwijn, Godt weet hoet met mijn lijden // staet En t'hart in liefden strijden // gaet, Nu het gheen verblijden // vaet Noch eenich Medecijn. Een hardt en macht Eylaes niet al verdraghen, [Folio 115] [fol. 115] Die smart onsacht, Die my nu doet ghequel Doch mocht mijn wacht In't eynde troost bejaghen, Ick naem gheen acht, Op dees onruste fel, En Liefken mijn ghedacht Waer in welluste snel, Dus hem doch lief v gracy // gheeft Die t'harte vol temtacy // heeft, En altijt met turbacy // leeft In liefde (Lief) rebel. Jonste doch baert Aen hem die ghy dat leven Met druck beswaert, hier in't aerdtsche dal, En toont den aert, der oprechter verheven, Soo sal verclaert, zijn v lof over al Daerom liefken bedaert, Mijn lijden en misval Soo sal men tot een loonen // v Met Venus cransse croonen // nu En Invidia toonen // schu Die bitter is als gal. Nedt dan Princes, in v stel ick mijn hope Comt onder des, toont my v liefde soet Laet my oock fres Deur sulcx v deucht becoopen, O mijn Maistres, soo sult ghy gheven boet Stortende Lief v les Met eenen Honich vloet, Tot spijt die dat beletten // saen, En altijdt hare netten // slaen, Rontsom met een opsetten // waen Seer fenijnich verwoet. Vorige Volgende