Nieu Aemstelredams Liedboek

Op de wijse: Confiteor de ma Junesse. Of schoone Moeder Gods, wat sullen wy maken.

TReurt nu met my wilt droevich wesen
Ghy die de liefd' plant in't ghedacht,
Want eenen strijdt is op gheresen,
Onder het Goddelijck gheslacht,
Elck wou dat hy de meeste waer gheacht
Om te regeeren op der Aerden,
Dies ginghen sy eenen krijch aenvaerden,
En wilden toonen elck haer macht.

Venus die riep de jeucht te samen

Haer by te staen met rijpen raet,
Maer Pluto en Mammon die quamen
Met d'oude grijsen opstinaet,
D'oude clappeyen fel end' quaet
Heeft hy al op zijn zijd' ghecreghen,
Dies hebben sy Venus versleghen,
Ende ghemaeckt heel desolaet.

Cupido is juyst doorschoten,

Venus doorwondt heel tot der doot,
En Pallas leyt neder ghestooten,
Dapper ghequest in grooter noot,

[fol. 114]

 

Mercurius van cracht seer groot

 

Is met Apollo doot ghebleven,

 

Die Muysen zijn al wech ghedreven,

 

En als verbaest voor dit volck vloot.

 

Pluto die moet ons nu regeeren

 

En Mammon snoot tot ons verdriet,

 

Invidia weert om blameren

 

Sit nu in eer soo men wel siet,

 

Die minnaers groot onrecht gheschiet

 

Door dese oud' en quade fielen,

 

Die reyne liefde heel vernielen

 

Verdrucken en brenghen te niet.

 

D'oprechte liefde is gantsch verdreven,

 

Cloeckheyt, verstant is niet gheeert

 

Schat en ghelt moet hem doen verheven

 

Die in't houwelijck te gaen begheert,

 

Quaet raet, en onverstandt regeert

 

By dees schoon ende aerdtsche Goddinnen

 

Die wel nae haer sin souden minnen,

 

Maer haet en nijt haer sulcx afkeert.

 

Prince.

 

Bemint, besint, t'mach v niet baten

 

Liefde en acht men niet een mijt,

 

Dies v verblijt Plutoos Landtsaten

 

Die met het ghelt wel begaeft zijt,

 

Maer die met jonste conste vrijt,

 

Vliet ghy van hier ghy en sult niet vanghen,

 

T'ghelt s'weerelts eer moet men aenhangen

 

Dies ghy v moeyten vry vermijt.