Nieu Aemstelredams Liedboek

Op de wijse: Alst begint.

IN een groot ongeluck ben ick gheboren
Want Fortuyn my rebelleert,
Swaer ghepeyns comt my te vooren,
Waer deur mijn vreuchde declineert.

Om v absentie is mijn versuchten

O eerbaer maechdeken delicaet,
Want ick sorch voor quade gheruchten
Die veel gheschieden door nijt en haet.

[fol. 84]

 

Houdt v beloften gheschiet in't scheyden,

 

Van v en my, ghy weet wel waer,

 

Soo sal ick hopende den tijdt verbeyden,

 

Hoe wel een uer my dunckt een Jaer.

 

Al mocht my Cresus schat ghebueren

 

En Alexanders Rijckdom groot

 

Ja des Weerelts vreuchde te ceuren,

 

Sonder v liefken waer my de doot.

 

Niemant en can mijn gheest vermaken

 

Dan ghy O edel vrouwelijck graen,

 

Om v alleen moet ickse versaken,

 

Hoe rijck hoe schoon, hoe wel ghedaen.

 

Nacht en dach is mijn bedencken,

 

Ons diviseren sonder pijn,

 

Twelck nu faelgeert en my gaet crencken,

 

Dus weest ghenadich over my.

 

Eeuwighe vreucht sal ick ghenieten

 

Ist dat ghy mijns ghenadich zijt,

 

Pijn noch arbeyt sal my verdrieten,

 

Ontfermt ghy mijner nu ter tijt.

 

Soo sal Princesse alle mijn rouwe

 

En dangier gheheel van my vlien,

 

Dus blijft v dienaer in liefde ghetrouwe,

 

En laet my troost als nu gheschien.

 

FINIS.