Nieu Aemstelredams Liedboek

Op de wijse: Alst begint.

DAt ick al teghens t'herte mijn
Moet dicwils van de liefste zijn
Dat doet v soet aenschijn,
Waer door ick gants verdwijn
Ick hoep' dat noch sal comen die tijt
Dat ick met haer sal zijn verblijt
Boven al die weerelt wijt, Spijt al die dat benijt.

Al doen sy haren best

Met haren tonghen quaet
Zy sullent bevinden in lest

[fol. 61]

 

Dat het haer niet en baet, Al worden wy hier bepraet,

 

Door haren valschen raet

 

Ick achte al haer clappen niet

 

Al wort veel quaets van haer bediet

 

Maer alsment wel aensiet

 

Sy doen haer selfs verdriet.

 

Daerom mijn alderliefste greyn

 

Die ic vercoren heb alleyn,

 

Laet ons rijck zijn ghemeyn, Al in dit aertsche pleyn

 

Ick bidt dat ghy mijn bede aenhoort

 

So mach ick gaen in vreuchde voort

 

Gunt my een troostelijck woort

 

So blijft droefheyt versmoort.

 

Schoon liefken wtvercoren

 

Van liefde blijf ick doot

 

Laet my doch niet verloren

 

Helpt my wt lijden groot // Eer ic blijf inden noot,

 

Wilt my doch bystaen bloot.

 

Want ghy wel kent tot aller stont

 

Al waer ick totter doot ghewont,

 

My maket gantsch ghesont

 

Door uwen rooden mont.

 

Want geen soo schoon als ghy en bent

 

Ter weerelt gheen so excellent

 

Dus staet ghy vast geprent, Int harte pertinent,

 

Ghy sult noch vast gheschreven staen

 

Soo lang ick leven heb ontfaen

 

Ick sal v niet afgaen, Dus wilt my niet versmaen.

 

V dienaer t'aller stonden

 

Die v seer wel bemint

 

Wilt zijn woorden doorgronden

 

En die int herte print, Lief mijn verstant ontbint

 

Mijn reden wel versint,

 

Soo suldy Lief worden gheeert

 

Van die van v veel troost begeert

 

Waer door mijn vreucht vermeert

 

Alle mijn dorefheyt cesseert.

 

Princes mijn alderliefste soet

 

Voor v stel ick mijn lijf en goet

 

Daer toe mijn shartsen bloet

 

Set ick in v behoet, Al wat ick soete lief vermach

 

Sal ick v toonen nacht en dach

 

Al most ick in den swaersten slach

 

Diemen oyt ter weerelt sach.