Nieu Aemstelredams Liedboek
(1591)–Anoniem Nieu Aemstelredams Liedboek– Auteursrechtvrij
[Folio 53]
| |
CVpido God, deur uwe minne stralen,
V scherp ghebodt // doet my in liefden dwalen,
Ick ben versodt
Op een bruyn smaechdelijn smalen
Die met my spodt.
Venus bestier // vint ick seer dubbelt van treken
Der minnen vier // heeft sy in my ontsteken
Die liefste Rosier
Ic machse sien noch spreken, t'is groot dangier
T'is groot verdriet // de Liefste moet ick derven,
Die trouwe biet // en niet en can verwerven
Om dat sy v liet, Moet ic van rouwe sterven
Int meer geschiet.
Haer soet samblant // was my een medecijne
Seer triumphant,
Plach ick by haer te zijne
Die liefste playsant // laet my in groote pijne
Aen mijn verstant.
Als ic aensach // haer vriendelijcke ymagie
Nacht en dach // schiep ick in haer coragie
Dies ic wel mach // clagen om haer vysagie
Sonder verdrach.
Sonder confoort, laet sy my nu in weyne,
Dus wy accoort // hielden int ghemeyne
Dus roep ick moort,
Over mijn lief alleyne // die my verstoort.
Adieu eylaes // Adieu Princesse schoone
Ick was te d'waes // Te vrijen v persoone,
Dies ick nu raes
Dat ick my selven soo hoone, op dit relaes.
|
|