Nieu Aemstelredams Liedboek

Op de wyse, Alst beghint.

DIe soete coele mey, is ons ontdaen
Die bloemkens menigerley
Soo ghenoechelijcken staen
Sy staen belaen // met den douw seer menichfout,
Laet ons spanceren gaen // Al in dat groene wout.

Die Vogelen ionck ende out,

Sy maken groot gheluyt
Alsoo men hier aenschout
Al in des meys virtuyt, want loover ende cruyt
Staet seer playsant, dz wt der aerden spruyt
Is in den mey gheplant.

Dat uyter aerden spruyt

Maeckt ons hier verheucht
Neemt v liefste Bruyt,
En troostse als ghy meucht // Met vrome deucht,
Slaet druck al vander hant,
Al met solaes en vreucht
Soo is ons die mey gheplant,

Laet ons die tafel decken

Capoenkens doen braden
Ypocras doen Lecken // Dat is Venus raden
Dat zijn die selfde saden
Al van een Roosen-boom
Nu pluckt van Venus bladen
En draechter af gheenen room.

Noch soecken wy practijcke

Van alle dese saken, Dat is te Rethorijcke
Te schermen of te schaken
Bancketten te maken
Al na ons eyghen appetijt,
Dat zijn de selfde saken, die venus hier belijt.