Vraag het maar
Suiker
Ik wou graag weten uit welke taal ons woord suiker afkomstig is.
Marc Nuijten
Een leuke vraag. Bij dit gewone woord staan we niet meer stil, maar het komt van heel ver en het is heel oud. Marlies Philippa schreef er in haar boekje Koffie, kaffer en katoen. Arabische woorden in het Nederlands (1989, 32) over: ‘Suiker (rietsuiker) wordt in het Westen sinds de veertiende, vijftiende eeuw gebruikt.
Voordien zoette men de spijzen met honing. Het woord suiker hebben wij aan het Frans ontleend. Deze taal heeft het via het Italiaans overgenomen van het Arabisch. Het vroegst was suiker bekend in India. Het Oudindische woord sarkara, later sakkara, betekende ‘korrelsuiker’. In de tijd van Alexander de Grote leerden de Grieken suiker kennen. Het Grieks nam het woord van het Perzisch over in de vorm van sakcharoon. Dat werd het Latijnse saccharum, waaruit ons sacharine is ontstaan. Suiker was toen nog heel zeldzaam en vond uitsluitend toepassing in de geneeskunde. Daar kwam verandering in toen de Arabieren de suikerrietcultuur naar Egypte, Zuid-Spanje en Sicilië brachten. Het Arabische woord voor suiker is soekkar. In het Arabisch is het een Perzisch leenwoord.’ Kort samengevat: suiker (Mnl. suker, 1253) < Frans sucre (12de eeuw) < Italiaans zucchero < Arabisch soekkar < Perzisch sakar < Oudindisch sárkara.
ER
Auteursrechtelijk beschermd