Neerlandia. Jaargang 104

[p. 36]

Media

Van flutblaadjes en edele delen

Sinds enige tijd kunnen ook Vlamingen aan metro- en treinstations dagelijks een gratis krantje krijgen. ‘Metro’ heet het ding: een handig formaat, veel korte, dorre berichten afkomstig van een persbureau, wat foto's, de tv-programma's en de weersverwachting van de dag, en advertenties (uiteraard).

Nederland staat alweer wat verder. Behalve over ‘Metro’ kan Nederland zich ook verheugen over een gelijkaardig krantje dat de naam ‘News.nl’ draagt.

De Nederlandse flutblaadjes verschillen (voorlopig?) toch een beetje van het Vlaamse (nou ja, er is ook een Franstalige editie) broertje. De Nederlandse krantjes doen hun best om hun lezers een ietsje meer te bieden. Ze stoppen er af en toe een achtergrondverhaal in. En - opvallend genoeg - voor dit soort drukwerk blijkt de verhouding tussen Nederlanders en Vlamingen een dankbaar onderwerp te zijn. Het beroerde is alleen dat men dan niet verder komt dan de bekende vooroordelen en clichés. U weet het wel: gierige Ollander versus stomme Belg, en wat verder nog in die beeldvorming past.

Neem nu ‘News.nl’ van 13 november 2000. Een hele pagina van ene Roel de Zeeuw onder de kop ‘Het anti-Ollander gevoel van de Vlaming’. Het hele verhaal gaat uit van de genoemde tegenstelling: gierig-stom. Maar, zo weet De Zeeuw te melden: ‘Toch wijst onderzoek uit dat de Nederlander een grote sympathie koestert voor zijn zuiderbuur, die hij gezellig en vredelievend vindt.’

De Zeeuw probeert een en ander te duiden en wringt deze volzin uit zijn pc. ‘De Gentse oud-horeca-uitbater Frank Ketels weet dat het beeld dat door de media wordt geschetst, van groepen hossende en kotsende stappers uit Holland die in Vlaanderen tegen iedere kerk aan plassen, zich van het ene café naar het andere polonaisen en hun edele delen venten aan voorbijgangers, grotendeels is overtrokken en te veel wordt uitvergroot.’

De Zeeuw heeft wellicht de moeite genomen om ‘België-deskundige Geert van Istendaal’ (de eerste keer staat zijn naam fout en in de rest van het verhaal heet hij ‘Istendaal’) te bellen want de journalist en auteur Van Istendael mag een paar meningen ventileren. ‘Hollanders hebben eerder medelijden met de Belgen,’ weet Geert. ‘Dat zegt een beetje hoe ze, maar trouwens ook de rest van Europa, over ons denken. Men neemt de Belgen niet serieus.’

En verder, over onze geliefde taal, het Nederlands. ‘Ik bespeur de laatste drie jaar een gevaarlijke anti-Nederlandse houding bij vooral de Vlaamse intellectuelen. Hoogleraren linguïstiek gaan zelfs zo ver dat ze vinden dat het Nederlands moet worden afgeschaft.’

Aan u, lezer, om te oordelen of u de ‘België-deskundige’ Van Istendael serieus neemt.

(GL)

Het leukste met kleren aan

Op donderdag 16 november werd de twaalfde Gouden Veer uitgereikt in het Osterriethhuis (Artesia Bank) in Antwerpen: een bekroning voor de beste Nederlandstalige verkoopbrief die een bedrijf in Vlaanderen (Brussel Inbegrepen) heeft verstuurd tussen 1 januari 1999 en 15 oktober 2000.

Dit keer ging de Gouden Veer naar een brief van Reclamebureau Ogilvy-One in Brussel (tekstschrijver Johan Verest). Toen de productie-afdeling van dit bedrijf op zoek was naar een extra werkkracht, werd besloten een ‘verkoopbrief’ te sturen naar de laatstejaarsstudenten van de EGON Hogeschool in Gent om zo goede sollicitanten op het spoor te komen. Een originele vorm van arbeidsmarktcommunicatie, zo oordeelde de jury.

De eerste en de tweede eervolle vermelding gingen respectievelijk naar Tegelbedrijf Martin Van den Bossche in Bornem (tekstschrijver Johan Verschueren) en Direct-Marketingburau Kopje Copy in Schoonaarde (tekstschrijver Johan Verest).

Het feit dat de bekroonde tekst een werkstuk is van de man die ook de elfde Gouden-Veertekst heeft geschreven en dat ook de tweede eervolle vermelding naar diezelfde Johan Verest ging, zegt veel.

Beschouwingen van de jury

In 1978 werd de Gouden Veer voor het eerst uitgereikt. Aangezien het om een tweejaarlijkse prijs gaat, betekent het feit van een twaalfde editie dat de organisatoren ongeveer een kwart-eeuw bezig zijn. De organisatoren, dat zijn: Belgisch Direct Marketing Verbond, Vlaams Economisch Verbond, ABN-vereniging Gevaert, Vereniging Algemeen Nederlands-Afdeling Antwerpen, Vlaamse Vereniging voor Zakelijke Communicatie.

Het niveau van de meeste inzendingen in 2000 was hoog. Er is veel veranderd sinds die eerste Veer. De direct mailers hebben zich bevrijd van het procédé. Bij vorige gelegenheden viel nogal eens op dat veel brieven en pakketten erg op elkaar leken: teksten waren als het ware volgens dezelfde regels en regeltjes opgesteld; het werd een eenheidsworst; veel creativiteit viel er niet te bespeuren. Nu is dat duidelijk anders. Dat wil niet zeggen dat alle regels overboord gegooid worden tegenwoordig (dat zou niet verstandig zijn), maar er wordt wel anders mee omgesprongen: ze zijn duidelijk geen keurslijf meer.

De jury was positief verrast door de heterogeniteit van de inzendingen: er zijn nog nauwelijks sectoren en pro-

[p. 37]

Uitreiking van de Gouden Veer aan OgilvyOne (foto: Theo Nuyts)

ducten te vinden die niet via direct mail verkocht of onder de aandacht gebracht kunnen worden. Het varieert van maatpakken, banken, verzekeringen, uitzendbureaus, frisdranken, weekbladen, bouwondernemers, incassobureaus, radiatoren, elektronicabedrijven, mobiele telefoon tot...

Behalve de marketingstrategie en de opmaak van de teksten wordt bij de beoordeling ook de verwoording bekeken. Over de taal mag men in het algemeen tevreden zijn: de teksten zijn fris, ze klinken natuurlijk. De copywriters gaan op een creatieve manier met het Nederlands om. Het valt echt op dat er minder Engels gebruikt wordt en vooral minder stadhuistaal. Niet dat de juryleden puristen zijn: ze zijn niet bang voor een paar woorden Engels of voor woorden ‘in een zondags pak’, maar die moeten dan wel functioneel zijn - en dat was dit keer duidelijk het geval!

Overigens was er ook een kritische noot. Minder positief vond de jury het tekort aan accuratesse. In verschillende teksten zijn slordigheden aangetroffen, meestal kleine fouten die het gevolg zijn van onachtzaamheid, van onvoldoende aandacht. Wie schrijft met de tekstverwerker, weet hoe snel dingen fout kunnen gaan met ‘knippen & plakken’, met ontsporingen in zinnen tot gevolg. Het taalgebruik creëert een beeld van de zender en dat moet dus ook professioneel ogen. ‘Maar deze kleine kritische noot woog niet op tegen de schoonheid van de melodie in haar geheel’, aldus de jury.

De bekroonde tekst komt van een bedrijf dat zich op de huidige krappe arbeidsmarkt voorstelt aan potentiële sollicitanten en hen probeert aan te trekken, met andere woorden: een bedrijf dat zichzelf probeert te verkopen. Het betreft hier een goed voorbeeld van één-tot-één directmarketing. De jury bewonderde niet alleen het concept en de perfecte afstemming op de ontvanger en het product, maar ook de toon en de vondsten.

Om daar één klein voorbeeld van te geven het volgende citaat uit de winnende brief die gericht is aan pas afgestudeerde reclamejongens en - meisjes.

‘Reclame maken is het leukste wat je kan doen met je kleren aan’, zei ooit Jerry Della Famina. Je kent hem niet? Geen probleem, ik ook niet. Ik weet alleen dat hij manager was van een reclamebureau in de Verenigde Staten, en al zou ik het niet meteen in zijn bewoordingen uitdrukken, hij sprak wel de naakte waarheid.’

(MvS)

Leiden ekskursie 2000

Die afskaffing van apartheid in Suid-Afrika het opnuut die belangstelling tussen Suid-Afrika en Nederland geprikkel. Die uitruilooreenkoms tussen die Leidse Juridische Faculteitsvereniging Appèl (JFV Appèl) en die Potchefstroomse Studente Regsvereniging (SRVP) is 'n natuurlike uitvloeisel hiervan.

Op 21 September het 17 opgewonde studente en een dosent binne die kader van 'n formele uitruilooreenkoms na Leiden vertrek. Dit was die vyfde keer wat die ekskursie plaasgevind het en hopelik ook nie die laaste een nie. Die doel van die ekskursie is drieledig van aard, naamlik juridies, kultureel en sosiaal. Die ekskursie bied ook die geleentheid vir studente om op neutrale grondgebied 'n nouer band tussen studente van verskeie kulture te skep. Weens die finansiële ondersteuning van die ANV, NZAV, Stichting Neerlandia en die Van Ewyck Stichting was dit moontlik om vyf studente van histories agtergeblewe gemeenskappe by die groep in te sluit.

Die ekskursie was vanaf die eerste dag 'n reuse sukses. Die Potchefstroomse studente het gou besef wat 'n borrel beteken en het van die eerste oomblik heerlik meegedoen. Die Suid-Afrikaanse studente was onder Nederlandse studente tuisgebring en het op hierdie manier die daaglikse lewe van 'n Leidense student meegemaak. Die program was veelsydig en het onder andere 'n wandeling deur Leiden, besoek aan Suid-Afrika Instituut, advokaat- en notariskantoor, Forensiese Instituut, verskeie musea en die Suid-Afrikaanse Ambassade ingesluit. Daarbenewens is die Suid-Afrikaanse studente aan die Nederlandse regstelsel bekend gestel deur die aanbied van formele lesings deur Nederlandse regsdosente en 'n besoek aan die regsfakulteit van Leiden Universiteit.

[p. 38]

Op die sosiale en kulturele front was die meemaak van ‘Leidens Onzet’ op 3 Oktober voorwaar 'n belewenis. Die besoek aan Heineken brouery en die bierproe daarna was natuurlik baie gewild. Die stad Delft met sy Delftsblauw museum, standbeeld van Grotius (Nederlandse regsgeleerde wat vandag nog 'n groot invloed uitoefen in die Suid-Afrikaanse reg) en die pragtige kerkgebou was 'n treffer. Ons het ook 'n besoek aan Den Haag gebring waar ons 'n rondleiding deur die vredespaleis, riddersaal en tweede kamer van die State-Generaal ontvang het. Natuurlik sou 'n ekskursie na Nederland onvolledig gewees het sonder 'n rondleiding oor die Walle van Amsterdam. Dit was voorwaar interessant.

Met ons terugkeer op 5 Oktober 2000 na Potchefstroom was almal dit eens: Die besoek aan Nederland was onvergeetlik en leersaam! Die ekskursie het in elke opsig aan sy drieledige doel gestand gedoen. Ons weet nou heelwat meer van die Nederlandse regstelsel en kultuur. Verder het ons meer begrip vir die verskillende kulture wat binne ons eie groep studente bestaan.

Ons sien uit na die besoek van die Nederlandse regstudente in September 2001 en hoop dat hulle besoek aan ons land eweneens onvergeetlik gaan wees.

(CR)

Benelux en onderzoek naar nationale rampen

Mr. Pieter van Vollenhoven, lid van de Nederlandse koninklijke familie, reikte op vrijdag 24 november in de Eerste Kamer der Staten-Generaal in Den Haag aan prof. Mark Eyskens, mr. Max van der Stoel en mr. Jean-Claude Juncker de BeNeLux-Europa-Prijs voor wetenschap, cultuur en humaniteit uit. De uitreiking viel samen met de slotzitting van de Interparlementaire Beneluxraad in Nederland.

Bij deze gelegenheid hield Van Vollenhoven een pleidooi voor Beneluxsamenwerking bij nationale rampen en meer bepaald bij het opzetten van een onafhankelijk onderzoek naar de oorzaken van die rampen. Hij gaf een vijftal redenen op voor zo'n onderzoek.

*	Het moet de samenleving inzicht geven in wat er werkelijk gebeurde.
*	Dat inzicht is belangrijk om een einde te maken aan eventuele maatschappelijke onrust.
*	Dat inzicht is ook van belang om de slachtoffers en/of hun nabestaanden te helpen bij het verwerken van hun leed.
*	Uit dat inzicht kan men lering trekken ter preventie van dergelijke rampen in de toekomst.
*	Zo'n onderzoek maakt ons doen en laten transparant en is derhalve een hulpmiddel om de maatschappij democratisch te laten functioneren.

mr. P. van Vollenhoven

Zo'n onafhankelijk onderzoek geschiedt naast het justitiële onderzoek omdat velen zijn gaan inzien dat ‘het onderzoek naar de schuldvraag niet het geëigende instrument bleek te zijn om te kunnen achterhalen wat er bij een ramp of een ernstig ongeval nu allemaal is misgegaan’.

Onlangs besloot Nederland om het onafhankelijk onderzoek ‘in bijna alle sectoren’ te gaan invoeren.

‘Het is natuurlijk met name gelet op dat inhoud geven aan het woord onafhankelijkheid en mede gelet op de kwaliteit van de onderzoekers van groot belang om dit onderwerp in Benelux-verband aan de orde te stellen,’ aldus mr. Van Vollenhoven. Hij stelde dat zo'n onderzoek zou passen in de grensoverschrijdende aanpak van maatschappelijke vraagstukken die door de Interparlementaire Beneluxraad bepleit wordt. Eerder had hij samenwerking op dat vlak bepleit in de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. (GL)