Neerlandia. Jaargang 104

[p. 39]

Brieven
Met gemengde gevoelens
Ingezonden brieven aan Neerlandia

Mediavervuiling

De gemeenteraadsverkiezingen van 8-10-2000 in België toonde een overweldigende zegen van Vlaams Blok. In Neerlandia 4/2000 werd door de redactie in de artikelen ‘Voer voor mediatraining’, ‘Vuurwerk in Buitenhof’ en ‘Dewinter veroorzaakt chaos in Amsterdam’ een inleidende beschouwing gegeven. 33% der Antwerpenaren stemde op Vlaams Blok enz., enz.

Deze zegen is te wijten aan zijn standpunten o.a.: kritiek op politieke Belgische moorden, op bevoorrechting van buitenlanders, de aanslag op de nationale cultuur, kritiek op de politieke benoemingen, onwaarachtige argumenten, op congsies van gevestigde partijen met het extreem linkse Agalev, kritiek op begrippen als anti-fascistisch en democratisch terwijl het gewoon om terroristisch gaat, kritiek op de media die voor een groot deel de marxistische standpunten volgen (ook het kabinet). Dit geldt ook voor Noord-Nederland...

De burgers durven nu niet voor hun mening uit te komen, bang zijnde voor de represailles. De hoofdredacteur Guido Logie noemt Filip Dewinter populist, beticht hem van hele en halve leugens getrouw aan: het doel heiligt de middelen. Hij voorspelt een repressie door Vlaams Blok. Hij roemt de anti-fascistische ambtenaar, de stotterende, bibberende pater Leman. Hij prijst het verbloemende VVD-kamerlid Kamp, terwijl iedereen weet dat de standpunten van de VVD/Bolkestein die van Vlaams Blok naderen.

De Nederlandse journalist Gerhard Te Winkel is slecht op de hoogte. Hij trachtte de aanslag van 24-9-2000 op de tv-uitzending ‘Buitenhof’ te verslaan. Hij schrijft: ‘Dewinter veroorzaakt chaos in Amsterdam’, terwijl dat linkse beroepsrelschoppers deden. De directeur van het Brusselse staatsbedrijf ‘Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding’ is pater Leman, niet (herhaald) Le Man. Door zijn politieke opstelling kan men de pater moeilijk Vlaming noemen, meer een Belg die profiteert van een rijk centraal staatsorgaan. Te Winkel noemt de standpunten van VB opgepoetst. Correct stelt hij dat de standpunten van de VVD het dichtst bij die van VB liggen.

Peter van Ingen, presentator van ‘Buitenhof’ zou voorts gezegd hebben: ‘Je moet h'm (Dewinter) zijn onzin laten vertellen en dan weerleggen.’ Dat deed hij echter niet, integendeel. De ‘betogers’ noemde hij onbenullen, anderen noemden hen terroristen.

Een gering aantal politieagenten greep praktisch niet in. Zij was niet met paarden aanwezig, hoewel dat wel door de derde foto van Te Winkel getoond werd! Politievoorlichter Wilting meende te moeten stellen: ‘Zo'n man moet je niet uitnodigen.’ Voor democratie heeft deze ambtenaar kennelijk geen begrip. Inderdaad, alles bijeen: ‘Voer voor mediatraining’.

Ir. P.M. Vrijlandt, Hilversum

Reactie op Het Nederlands dat de omroep spreekt (lezersbrief Neerlandia 3/2000)

De briefschrijver trekt van leer tegen het gebruik van dialect op de VRT. Ik kan dit ten volle bijtreden, alleen geeft hij als voorbeeld het persoonlijk voornaamwoord ‘gij’ dat hiermee ten onrechte verdacht wordt dialectisch te zijn. Ten hoogste kan men beweren dat deze aanspreekvorm iets of wat archaïsch overkomt. Verschueren is die mening toegedaan.

In zijn woordenboek (1991) schrijft hij dat ‘gij’ een verouderde schrijftaalvorm is, die in Zuid-Nederland nog in de spreektaal gebruikt wordt. Anderzijds vermeldt het uitstekende Frans-Nederlandse Prismawoordenboek (bijwerking 2000) als vertaling van vous: u, jullie (formeel) gij. Uit deze voorbeelden blijkt dat ‘gij’ geen dialect is, maar in het huidige Nederlands een bijzondere plaats bekleedt. Dat dit woord in het Noorden alleen nog in liturgische en formele teksten en toespraken gehanteerd wordt, mag niet beletten dat in het Zuiden dat voornaamwoord in een uitgebreidere context gangbaar en oorbaar is. Noord-Nederlanders begrijpen ‘gij’ heel goed en het bezorgt hun al lang geen rillingen meer. Irritatie tref je alleen aan bij hypersensibele puristische Zuiderlingen. Wat er ook van zij: het zou waanzin zijn uit deze soort regionale verschillen tot een ontdubbelde Nederlandse taal te besluiten.

Herman Jansseune, voorzitter Werkgemeenschap ‘De Lage Landen’

‘Met gemengde gevoelens’ is bedoeld voor korte reacties op artikelen die in Neerlandia verschijnen. De maximale lengte is vijfentwintig regels van zestig aanslagen per regel. Uitzonderingen bevestigen de algemene regel. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren, te bekorten of te redigeren. Aan brieven zonder de naam en het adres van de afzender wordt geen aandacht besteed.