Neerlandia. Jaargang 104

[p. D14]

Voerense VVV niet bij toerisme alleen
‘We willen hier geen Zuid-Limburgse taferelen’
• Gerhard Te Winkel

Bevordering en regulering van het toerisme is één van de speerpunten van het programma van Voerbelangen. De Voerense VVV merkt dat de belangstelling voor de streek steeds toeneemt en is daar op zich heel blij mee. ‘Al moet het niet te gek worden’, zegt Theunissen van de VVV. ‘Het moet hier niet zo worden als in Zuid-Limburg.’ De VVV is Vlaamstalig en speelt ook in de politiek een rol.

In het gebouw van de VVV hangt de oorkonde van de Visser-Neerlandiaprijs goed in het zicht. ‘Daar zijn we fier op’, zegt een vriendelijke baliemedewerker, die uitgebreid z'n streek aanprijst. Blijkens de folder bevinden we ons in de Voerstreek in een vergeten zolderkamertje, waarop we mogen rondsnuffelen, één groot, ‘levend’ openluchtmuseum.

‘Zonder te willen beweren dat dit gebied de navelstreng van de wereld is, mogen we toch zonder schroom stellen dat we ons bevinden in een stuk bakermat van onze Noordwest-Europese beschaving. En dat kan je proefondervindelijk zelf ontdekken... liefst vanuit het rustige Voeren, per fiets!’, staat in de folder.

Als we vragen naar de politieke aspecten van het werk, antwoordt de baliemedewerker dat hij daarvoor

VVV De Voerstreek.

niet is ingehuurd. Behulpzaam geeft hij de adressen van de bestuursleden en merkt terloops op dat de voorzitter Guido Sweron met een TV-ploeg ‘op de baan’ is.

We vroegen aan Hilde Theunissen, die de PR van de vereniging behartigt, wat zij vond van de ideeën van Broers over het toerisme in de streek. ‘We zijn het eens met het plan van Voerbelangen om buiten de dorpen parkeerterreinen aan te leggen. In de weekeinden is het vooral in Teuven en 's Gravenvoeren propvol. Dan vallen het karakteristieke en het mooie van de dorpen weg. Zonder de streek helemaal te willen conserveren, proberen we toch iets van de rust die er van de Voerstreek uitgaat en hier hangt, te behouden.’ Dat zegt Hilde Theunissen op zeer vriendelijke, doch besliste toon.

Het beleid van de VVV is er vooral op gericht het toerisme kleinschalig en authentiek te houden. ‘In de streek moeten geen hotelkolossen verrijzen, zoals dat in Zuid Limburg hier en daar wel het geval is. Liever ook niet zo'n groot gebouw als Thermae 2000 in Valkenburg, maar je weet het maar nooit wat er gebeurt, want hier zijn ook al proefboringen uitgevoerd en daarbij is warm water aangetroffen.’

‘Voorzover wij er iets aan kunnen doen, willen we graag dat hotels gevestigd worden in boerderijen waarbij de oude bouwstijl gerespecteerd en gehandhaafd wordt.’ Bij mijn verwijzing naar de folder met de Voerstreek als openluchtmuseum, lacht ze en merkt op dat zij liever over kleinschaligheid spreekt.

[p. D15]

‘De taalstrijd heeft ons geen windeieren gelegd. Voeren heeft daardoor een grote naamsbekendheid gekregen. In Vlaanderen is het bustoerisme heel populair. Allerlei verenigingen, bijvoorbeeld van vrouwen en gepensioneerden (driemaal twintigers noemt Theunissen die groep), gaan op “daguitstap”. Voeren is sinds de vaststelling van de taalgrens “zeer gekend in Vlaanderen”’, aldus Theunissen. Daardoor komen jaarlijks veel bussen langs om de streek aan te doen. Daarnaast gaat het met het ‘verblijfstoerisme’ langzaam maar zeker crescendo. ‘Toeristen betalen hier ook toeristenbelasting als zij de nacht in Voeren doorbrengen. De gemeente int die belasting graag, maar doet niets aan de bevordering van het toerisme. De VVV wordt bijvoorbeeld niet gesubsidieerd’, bromt Theunissen.

Ik word overal herkend

De gebeurtenissen in Voeren hebben de journaals en actualiteitenrubrieken van bijna alle TV-stations in de wereld gehaald. Ook nu, nu een politieke ommekeer aanstaande lijkt, staan de media weer in de file om de hoofdrolspelers te interviewen. Tijdens ons interview met Broers stonden de equipes van de VRT en TVM al te trappelen van ongeduld. Even later zagen we in een weiland bij Sint-Pieters-Voeren de mensen van het campagnejournaal van de VRT met Broers in de weer. Keer op keer moest de opname over.
Ontspannen ogend maakte Broers telkens weer de gang naar de camera's. De regisseur van vele toneelstukken liet zich nu geduldig regisseren. Ondertussen viel er gestaag een druilerige reden uit de hemel, die langzaam maar zeker iedereen doorweekte. In diezelfde wei was men bezig een grote tent op te zetten. De verkiezingen wierpen hun schaduwen vooruit.

Op de muren van het kerkhof stond in grote witte letters ‘Vive Happart’.

Op de muren van het kerkhof stond in grote witte letters ‘Vive Happart’ en ‘Fourons Wallons’. Laat nu uitgerekend Broers onder deze leuzen aan de praat raken met z'n interviewer en laat op datzelfde moment een fotograaf een plaatje schieten! En op datzelfde moment kwamen gemeentearbeiders de heren van de pers vragen om hun auto's elders te parkeren. De goten naast de straatweg waren aan een grondige schoonmaakbeurt toe. Wilden zij bij hun nieuwe baas alvast een goede beurt maken?
‘Hoe voelt het om een echte vedette te zijn?’, vroeg een persman aan de lijsttrekker. Die lofuiting wordt door Broers luchtigjes weggewoven. ‘Het gaat niet om mezelf, ik zet me in voor het welzijn van onze kinderen en kleinkinderen!’
Broers voegde er wel aan toe: ‘Ik kan nergens meer incognito naartoe. Overal word ik herkend. Ik was laatst bij de interland België tegen Kroatië. Op de tribune wilde men het over politiek in de streek hebben. Op de hoogste berg van Oostenrijk kwamen er vorig jaar nog mensen op me af die me herkenden. Alleen in Praag kent niemand me.’ Niet slecht voor de oppositieleider van een klein Vlaams dorp.
(GTW)

Dat blijkt een heet hangijzer. Theunissen probeert antwoorden op vragen die gaan over politieke aspecten, te ontwijken. ‘Wel wil ik opmerken dat iedereen praat over Nederlanders die nu voor het eerst gaan stemmen. Dat zijn helemaal geen Nederlanders, dat zijn gewone Voerenaars die om welke reden dan ook nooit Belg geworden zijn.’

Zij legt er de nadruk op dat ‘haar’ VVV een gewone VVV is, die het toerisme wil bevorderen. Daardoor kan een bijdrage geleverd worden aan het verstaan van de Vlaamse taal en cultuur. ‘U moet beseffen dat de VVV een, zoals wij dat hier in Vlaanderen noemen, VZW is. Dat is een vereniging zonder winstoogmerk.’

Toch speelt de VVV een rol in de politiek. De gemeenteraad geeft Vlaamstalige verenigingen geen subsidie. De VVV heeft een procedure tegen de gemeente aangespannen, omdat zij mede namens andere verenigingen geld wilde hebben. Uiteindelijk zal het de VVV wel lukken de subsidie los te krijgen. Maar voorlopig moet de vereniging zichzelf

[p. D16]

bedruipen. Maar na 8 oktober zal dat misschien veranderen. De VVV heeft ook de Visser-Neerlandia-prijs gekregen, omdat men de Vlaamse taal en cultuur gestimuleerd heeft. Dat zijn allemaal activiteiten, die een Nederlandse VVV niet zo snel zal ondernemen.

Guido Sweron is één van de steunpilaren van de Vlaamse beweging in Voeren en bestuurslid van de VVV. Vier jaar geleden ontvouwde hij in een interview met Guido Logie in dit blad, zijn visie. Hij pleit ervoor dat de Vlaamse gemeenschap zich niet als een underdog moet opstellen, maar als een positieve gemeenschap. Alle Don Quichotterie is uit den boze. Hij wil de Nederlandse streekbewoners bij het beleid betrekken en ook een

Guido Sweron

hechte samenwerking met het Nederlandse achterland tot stand brengen. ‘En we moeten de boel hier rustig houden, want de Nederlanders hebben een hekel aan straatherrie.’

Anders dan zijn goede vriend Broers, die hij een politiek beest noemt, steekt Sweron zijn energie in toerisme, cultuur en de Vlaamse beweging. ‘Ik denk dat we daar op termijn de vruchten van zullen plukken.’ Met zo'n bestuurslid in de rijen kan het niet anders of de VVV in Voeren is meer dan een instelling met een uitsluitend commerciële doelstelling. Het is, anders dan haar zusterinstellingen in Nederland, ook een brandpunt van een politiek-sociale en culturele beweging.

Familievete

Huub Broers heeft tijdens ons interview weinig goede woorden voor de burgemeester van Voeren over. ‘Hij is radicaler dan zijn voorganger.’ Hij wenst de namen van zijn opponenten niet uit te spreken. Informeel is hij milder. ‘José Smeets is mijn achterneef. Hij wil graag een time-out als burgemeester. Die kan ik hem geven.’
José Smeets, lijsttrekker van de Waalse partij, spreekt op de raadsvergaderingen Nederlands en kondigt zo ook de agendapunten aan. Dat is hij verplicht. Zijn ‘losse’ gesprekken voert hij in het Frans. Tijdens de vergaderingen van burgemeester en schepenen (wethouders) speelt de gemeentesecretaris voor tolk.
Broers geeft Frans. Smeets is verkoopsdirecteur van een internationaal bedrijf. Broers en Smeets praten buiten de raad ongetwijfeld Voerens met elkaar. Hoe het ook zij: was er na 8 oktober burgemeester wordt van Voeren, Broers of Smeets, het blijft in de familie!
(GTW)

De nieuwe burgemeester? Het blijft in de familie.