No. 47. De beste stuurlien staan aan wal.
Wijze: Wie praalt aan 't hoofd der heldenstoet.
O vrienden, die de levenszee, bevaart,
En in de toekomst van de reê, soms staart!
Stoort nimmer u aan dwaas gekal; -
De beste stuurliên staan aan wal,
Aan wal, aan wal, aan wal.
Zoo menig zit op zijn gemak, aan strand,
En houdt bestendig op zijn zak, de hand;
Maar zegt, wie hij ook varen ziet:
‘Hoe sturen zij de schuit in 't riet!
In 't riet, in 't riet, in 't riet!’
Een ander spreekt bij tegenwind: ‘o wee!
Die daar aan 't roer staat is een kind, op zee;
Hij heeft verstand van wind noch tij,
En valt voorzeker zoo in lij!
Dan roept er een: ‘Ei doe in 't zeil, een reef.’
Een ander: ‘Boegspriet mast en treil staan scheef.’
Een derde schreeuwt bij voor den wind:
‘Te loever 't roert!’ of ‘Wend gezwind!
‘Gezwind, gezwind, gezwind!’
En zien zij naar het schip van Staat, eens uit,
Dan heeft de stuurman 't, hoe het gaat, verbruid,
Al staat, wat hem op zee weervoer,
Hij even rustig steeds aan 't roer,
Aan 't roer, aan 't roer, aan 't roer.
Dan is 't: ‘De lading heeft geen borg!’ het schreeuwt:
‘Het vaartuig is niet eens met zorg, gebreeuwd.
‘De kiel vernielen worm en vuur,
‘En de equipage is te duur,
‘Te duur, te duur, te dnur.’
Doch zag men hem aan 't roer eens staan, ik meen,
't Zou anders, maar niet beter gaan, o neen!
| |
Auteursrechtvrij