De Nederlandsche zanger in alle gezelschappen

Verzameling van meer dan 100 uitgezochte gezelschaps-liederen

[p. 20]

N^o. 13. Aria uit Het middagmaal van Magdalena, enz.

Wijze: Wanneer natuur haar luisterrijk vermogen.

Op zestig jaar vindt men zich ligt bedrogen,

Verzuimt men 't uur, wanneer de vreugd ons wacht;

En in te halen 't geen ons is ontvlogen,

Dat is, helaas, ver boven onze kracht;

Ik durf niet stout ver in de toekomst treden,

Het uur van thans is al wat ik vermag;

De beste dag, dat is de dag van heden,

Want de ouderdom verwacht geen andere dag. bis.

Zoo God 't getal der jaren wil verlengen,

Die 'k leven moet, ik volg zijn wijs gebod,

Roept mij de dood, 'k zal ook geen tranen plengen;

Want de ouderdom verbittert vaak ons lot.

Een elk zijn beurt, 't verstand kan niet meer vragen,

Genieten wij, thans is ons niets te vroeg.

Die zestig jaar zijn pakje heeft gedragen,

Droeg hij het wel, hij droeg het lang genoeg. bis.