Nederduitse en Latynse keurdigten

[p. 519]

Op de Afbeelding van den Edelen Heer Johan de Wit,
Vader des Vaderlants.

Hier ziet gy't wezen van een hagelwitte ziel,
Een Cato, die tot loon van trouwen dienst verviel
In handen van 't gewelt, daar 't Priesterdom om lachte;
Toen zy dat Staatjuweel door 't graauw ten offer slachte;
Daar schande, smaat en pyn de felste wreedheid tart;
Waarom! dat zuiver Wit scheen al te sterk op 't zwart.
Moest gy, ô Hagedoorn! 's lants welvaart 't hert afsteken,
't Geen Holland bitter smert en eeuwig op zal breken?