Nederduitse en Latynse keurdigten

Zegenbede
op d'Egtvergadering van jon kheer Johan de With.
Heer van Zuit- en Noort Linschoten, &c., met jonk vrouw Willemina de With.

MOsten Broeders in haar leven
Nauw verbonden, schendig sneven,

Buiten schult, een bitter lot

Smaaken door het booze rot?

[p. 228]

 

Was 't uw wil die te gedoogen,

 

En de tranen uit ons oogen

 

Af te perssen door dat kruis,

 

Zegen weer dit dierbaar huis:

 

Zegen nu weer deze loten

 

Van dees broeders, deze poten,

 

Beide planten van 't geslagt

 

Van de Witten, veel geagt,

 

By al die haar Vad'ren deugden

 

Kenden, vierden, en met vreugden

 

Hooren, hoe vereenigt zyn

 

Jonkheer Jan en Wiltemyn,

 

Die gy wout in d'Egt vergaren:

 

Guntze 't leven lange jaren,

 

Geeftze dan, weer lotgemeen,

 

Beter lot, als oit voorheen,

 

Schenkze 't wit van Egte staten,

 

Kind'ren by haar na te laten;

 

Geeftze t'zaam een heilig zaat,

 

Zuilen voor de Kerk en Staat,

 

Daar dat huis weer in mag leven

 

En de naam der Witten zweven

 

In een zegen by al 't volk,

 

Spyt Verraders, Moorders dolk,

 

Laat haar wit zyn, uw 's naams eere,

 

Zielen heil in waarheids leere

 

Eerst te zoeken, en voor al

 

Liefd te queeken zonder gal,

 

Kroon hem eens met 's Vaders luister,

 

Dat die glans niet blyft in 't duister:

 

Gun, dat eens dit schoon talent

 

Werde aangeleit te rent,

 

Dat 't verlies van zulk een Raatsman,

 

Zulk een Zuil, en zulk een Staatsman;

 

Werr geboet in zulk een zoon.

 

Gun ons dir ô God der Goon.

 

 

 

S. van Til.