Nederduitse en Latynse keurdigten

Harten Troost of moed in 't Hart voor de provinsie van Holland,
over d'affaires van Dordregt.

HOuw dapper Hollant nu goe moed!
Nu Dordregt met een grooten yver,
Haar Previlegien gelden doet
In weerwil van dien groten dryver,

Die aan zyn opgevatten haat,
't Welvaren van den Staat wil hegten,
Die na zyn passie en quâ raat,
Zyn eigen intrest zou beslegten.

Zou Dordregt, d'eerste Stadt in rang,
Daar 't Amsterdam de weg ziet maken
Tot Vryheid, niet den zelfden gang
Gaan, om zoo 't einde werk te raken?

Of konnen vier ontaarde maats,
Van een-en-veertig zoo veel brouwen,
Dat d' and're goede leên des Raads
Bezwaarlyk order kunnen houwen?

[p. 219]

 

Gy hebt tot voorbeeld, Amsterdam.

 

Daar zes-en-dertig trouwe Heeren,

 

Schoon 't Heerschap in persoon daar quam,

 

De werving hebben konnen weeren,

 

 

 

En 't hemt is nader dan de rok;

 

Hout moed en Eendragt trouwe Raden;

 

Of anders raakt gy onder 't jok

 

Van hem, die noit is te verzaden;

 

 

 

Van een, wiens heerschzugt verder gaat,

 

Als oit zijn voorzaat darde denken,

 

Die u nu met een goet gelaat

 

Al te gevoelig zoekt te krenken.

 

 

 

Dank heb dan Muys, die dat voorziet,

 

En Stad noch Staat wil laten luizen,

 

Als eene Muys regt hulpe bied,

 

God zegen 't land met zulke Muyzen.