Gierigheid, wortel van alle quaat,
levendig vertoont in Romein de Hooge
wilt plaatsnyder, en eerloos pasquilmaker tot Amsterdam.
HY conterfeit om gelt: zyn oogen waren brakken,
Zyn handen haken, een noit satte Hel zyn zakken,
Fluweel, Zyd', Zilver, Gout, Orlogies raakten vast,
Die goutaar is gestopt, elk op zyn handen past,
Een afgebrant gemoet treet voort en kent geen palen,
Nu steelt de zilverdief der vroomste Helden eer,
En derft haar om gewin, als schelmen, vals afmalen,
Zoo scheiden logentaal, en diefstal nimmermeer.
Veele Regters die verkeeren
't Regt, en egter moet m'er eeren,
Als de beste die der zyn:
Maar haar doen moet yder leeren,
Dat het Wolven, Leeuwen, Beeren
Zyn in menschelyke schyn;
Lieden die hen steets generen
Met te rooven, met te scheren,
En te roepen dit 's voor myn:
Slegten moeten 't al ontbeeren,
Wee uw kleinen, daar de Heeren
Zelf de grootste dieven zyn.
Een Poëet, van een Heer tot Utregt verzogt zynde, om een Vers op hem te maken, voerde hem dus sprekende in:
MYn vaar was Vroetschap van de Stadt,
En ik een vent vol arroganty,
Ziet in de kamer van Finanty,
En lik Myn Heer den Prins zyn gat.
|
|
Auteursrechtvrij