Naamkunde. Jaargang 20
(1988)– [tijdschrift] Naamkunde–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 164]
| |
De familienaam WildemauweWildemauwe is een zeldzame maar intrigerende familienaam. De FlouGa naar voetnoot(1) neemt hem op in zijn woordenboek en vermeldt de familienaam in Brugge in 1902. ‘Een vermoedelijke plaatsnaam’ is de enige reden waarom hij hem opneemt. De Flou had gelijk: het is een plaatsnaam, maar jammer genoeg geen Westvlaamse, zodat hij toch eigenlijk geen plaats verdiende in zijn woordenboek. In de telefoonzone Brugge is de naam Wildemauwe nog altijd ruim vertegenwoordigd (14 ×). In Roeselare komt hij drie keer voor, waarvan éénmaal in de vorm Wildemauw. In de zone Gent treffen we hem tweemaal aan en tenslotte blijkt er één Wildemauwe in Brussel verzeild te zijn geraakt. In de overige Brabantse, Antwerpse en Limburgse telefoonzones komt hij geen enkele keer voor. Het is dus wel duidelijk een Vlaamse - nou ja - familienaam. Te oordelen naar de concentratie in Brugge lijkt hij op het eerste gezicht een Westvlaamse familienaam te zijn. Maar als we op de klankaspecten van de naam letten, dan kan de naam niet anders dan Oostvlaams zijn. Aangezien een ‘wilde mauw’ natuurlijk niet de minste zin heeft, moet het hier wel om een reïnterpretatie gaan van een totaal andere naam. Maar een reïnterpretatie kan best op klankwettige gronden steunen. Nu is een Oostvlaamse ld vaak de dialectische realisatie van een Romaanse, gemouilleerde l, zoals in de familienamen Batailde (Bataille), Beelde, Caeylde, vander Coilden, Corneilde/Cornilde, Mabilde, Merveilde/Mervi(e)lde/Mervijlde, Noreilde, Vanderaspoilden, Salden, Sibilde, Taeldeman/TaildemanGa naar voetnoot(2). En inderdaad, het mij oudst bekende voorbeeld van bovengenoemde familienaam vond ik in volle ld-gebied nl. Zuid-Oost-Vlaanderen: 1469 Arnout Ramonts zoene van Wildermael, in Pamele bij OudenaardeGa naar voetnoot(3). Het voorzetsel van verwijst duidelijk naar een plaatsnaam en die plaats kan niets anders zijn dan Willemeau in het arrondissement Doornik (Henegouwen). Van Wildermael uit 1469 is beter te begrijpen in het licht van de oude plaatsnaamvormen: 1107 Willemel, 12de e. WilgemelGa naar voetnoot(4). | |
[pagina 165]
| |
De vorm Wildemauwe is ongetwijfeld jonger en is te verklaren door de diftongische uitspraak van de uitgang -eau. De familie Willemeau is zonder de minste twijfel via Z.-O.-Vlaanderen in de streek van Brugge terechtgekomen. In elk geval was er al in 1765 ene L.J. Wildemauwe in PittemGa naar voetnoot(5).
Brugge. F. Debrabandere |
|