Den minnelijcken roosen-knop

[p. 81]

Al de wellust datmen vindt,
Is in 't sien van 't geen men mindt.

Stemme: Jeno mijn schoone.

LIefst' Amarante,

Die ick op de werelt weet,

Die mijn herte 't alle kante
Door u Vlamme straeltjens heet
Tot het binnenste door-schiet,
Sonder dat ick lust geniet
Door u vluchten,, my doet suchten,,
Wee! dat ick u soo verliet.

2. Moet ick soo scheyen

Van u soete Engelin?
En waerom doch moet mijn vleyen
Seght mijn schoone Herderin,
Aen dees stomme Beeck geschien?
Sonder u mijn Lief te sien,
Daer het schynsel,, en 't verdwynsel,,
Vande Maen oock komt te vlien.

3. Thoont u beraedigh,

Dat my uwe Liefde wert,
Wilt niet blijven soo baldaedigh,
Noch aff-gunstigh, want mijn hert
Offer op, Lichaem, en sin.
Tot een teecken dat ick Min,
Soo ick meene,, anders geene,,
Dan als u mijn Herderin.

[p. 82]

 

4. Komt tuyght gy Boomkens,

 

En gy Beeck, oft wester-bron,

 

Die in 't eerst u kloere stroomkens

 

Uyt het duyn in 't Boschken von;

 

Daerom Eyck, en Else blaen,

 

Hoort hier mijne woorden aen:

 

Die my haeten,, wilt, en laeten,,

 

Doet haer weer tot MIN verstaen.

 

5. Staeckt al mijn quelen

 

Als ick by haer wesen magh

 

Hoe sal ick met haer dan spelen!

 

Hemel gunt my dien dagh,

 

Als ick Mondt, en Lipkens al

 

Met een vreught genaecken sal

 

Op geen duchten,, noch op suchten,,

 

Dencken wil oft droeve qual.

 

6. Die Vogels singen

 

Dunckt my: toomt u lust, en vreught,

 

Wilt u soet gedacht bedwingen!

 

Want die hem te vroegh verheught,

 

Alleer dit den tydt gebiet

 

Kryght voor vreughden vaeck verdriet;

 

k' Sal dan stille,, eer den wille,,

 

Tot verloren lust geschiet.

 

 

 

Leert draegen,, Sonder klaegen,,

 

Soo wie ghy syt;

 

Wanneer m' n jaeght,, En ghy verdraeght,,

 

Verwint den stryt.