Den minnelijcken roosen-knop

[p. 48]

De Pylen vande MIN die in mijn boesem steecken
Die sijn met bitt're gal besprenckelt, en bestrecken.

Stemme: Hoe wonder sijn u wercken!

HOe bitter is het Minne

Wat baert sy druck, en pyn!

Alleer dat hert en sinne
Door trouw gebonden sijn:
Wat leet, en groot verdriet
En moet hy lijden niet!
Daer noch sijn Nymph genucht
Schept blijdschap in 't gesucht.

2. Hoe sy hem meer siet lijden,

Hoe hy vernieuwt sijn klacht;
Meer schynt s'haer te verblijden
Hoe sy meer daerme lacht:
Sy haut met hem den spot
Al waer 't den meesten sot,
En thoont hem haer natuer
Vreet, spytigh, straf, en stuer.

3. k En wil u niet ontschaecken

Door soo onsnoode trau;
Gy weet, ick wil u maecken
Mijn langh gewenschste Vrau.
Al thoont gy somwyl haet
Ick weet die haest vergaet,
VVant ick u meer bemin;
Als Paris sijn Goddin.

[p. 49]

 

4. Laet mijn hert 't u bewaeren

 

't Geen vast gebonden leyt

 

In u gevlochte haeren,

 

Thoont geen baldadicheyt;

 

k'Verwacht van uer tot uer,

 

Al kost het my wel suer,

 

U soet en lief gelaet,

 

Waer in mijn vreught bestaet.

 

5. En wilt niet vreetsaem wesen,

 

Iont my u lief gemoet,

 

Dan sal ick sijn genesen

 

Van 't leet dat gy my doet:

 

Gunt my u soete mien,

 

Niet dan als ick verdien,

 

Geeft my toch dit geluck,

 

Dat ick waer uyt den druck.

 

 

 

Och oft ick waer geweest doen ick haer eerst-mael sagh

 

Van buyten al-soo blindt, gelijck ick ben van binnen;

 

En dat de MIN op my niet meer had konnen winnen

 

Als op een Diamant een herder hamer-slagh!

 

Oft wel dat ick nu kost met een soet Rym-geklagh

 

Vyt steenen, 't geen my leyt op 't hert en in de sinnen:

 

Soo soud ick my daer door, oft van haer doen beminnen,

 

Oft haer by jder een doen haeten naer dîen dagh.