t' Is ongeregelt quaet, te Minnen
eene Maeght Wanner sy dien haet, die trauwe Minne
draeght.
Stemme: Vous jeucx sont superflus.
AL hebt ghy my menigen keer
Verstooten, gespot met myn seer
[k]'Sal even,, noch leven,, die 'kwas,
Al quaemt u nu noch niet te pas,
[D]oor troost,, die roost,, in t vier
Helpen,, en stelpen myn jammer getier
[Ver]dragen,, veel slagen,, moet deycken boom eer
[...]n kruyne duyckt en syght ter neer.
2. Ick val u dan noh eens te voet,
[W]ilt sparen tot troosten u spoet,
Uw lippen,, laet slippen een woort,
Want Charon klampt my aen syn boort,
Soo myn,, gequyen,, plaegh,
Suchten,, en duchten,, blyft uw behaegh,
Ick hope,, dat lope,, sal gaen van u hert
U stuerte,, u suerte,, myn smert.
3. O klynen Booghschitighen Godt
Doet my toch een spoedigher lot
Verwerven,, als sterven,, de doot,
Daer my mijn liefste nu in sloot:
| |
Ick smeeck,, maeckt weeck,, haer hert,
Morselet,, broselet,, dat sy mijn smert
Magh voelen,, en koelen,, 't vier daer ick in blaeck
Op dat ick uyt 't lyden geraeck,
Wie dat verloren heeft sijn hoop, sijn soet
vertrauwen,
Syn stut, sijn fondament, sijn gront om op te bauwen,
Een Autaer vande MIN, een
lust, en vreughden ryck
Al zyn sijn krachten groot, hy
heeft geen ongelijck.
|
|