Den minnelijcken roosen-knop(1667)–Anoniem Minnelijcken roosen-knop, Den– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Wanneer den Mey het al verheught, Wat dat men siet, het baert ons vreught- Stemme: Philis mijn tweede ziel. &c. ALs komt Auroras root, Uyt Amphytritons schoot, En Phebus blickt, Dat 't aerdteryck verstickt, Dan sien ick dat mijn ruyge Vee verquickt En springht in Boschen, ende wey, Oft aen de water kant oock rey by rey En weer te samen loopen over pas Ende met vreughde spelē in het gras. [pagina 39] [p. 39] 2. Den Nachtegael die fluyt, Elck Dierken dat springht uyt: Mijn Boecxsken daer Die Geytkens loopen naer, En elck met vreughde soeckt sijn wederpaer: Maer siet, hoe datick nu helaes Alhier coom inden ancxt, en ligh by naes Door leet, verdriet, en grootē druck vesmacht Ende vergaē in mijn verlieft gedacht. 3. Als ick van dertel pyn Denck uyt haer plicht te sijn Dan Venus Min Die brenght my inden sin De soete schoonheyt van mijn Engelin: En dan weer oock haer stuericheyt Somwyl tot my, de geen die my bereyt Helaes? soo menich droefhyt en torment Dat my de doot sal wesen voor een ent. 4. Ick ben in swaer gesucht, En leeff in ongenucht, Die k'geirne sien Thoont my een stuere mien, En schynt van my nu altyt wegh te vlien Gelijck als een verhittigh Ree: Des ick helace! leef in groote wee; En midts dat ick haer nu noch langer derf Om haerē t'wil wel hondert doodē sterf, 5. Och keert mijn Herderin Verandert uwen sin, Keert bid ick, keert, Eer dat mijn ziel verteert, Want gy mijn liefste wort van my geert straf En sonder u mijn ziel begaff; En valt aen my voortaen niet meer soo Laet liefde sijn getrou in alle beyd' Tot dat de doot het levē van ons scheyd' Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij