Den minnelijcken roosen-knop

Geen steyl gebauw, noch Gevel hoogh,
Belet de wellust van sijn Oogh.

Stemme: Dedans ces Campagnes ou logè l' Amour.

EEns als Phaebus (duycken

Gaend' in d'Oceaen

Syn vergulde pruycken)
Had sijn rys gedaen,
Tusschen licht, en duyster,
Als nu s'nachts Boodin
d'Avont-ster haer luyster
Schoot te venst'ren in.

[p. 35]

 

2. Ende swerte wolcken

 

Haer bruyn verwigh kleet,

 

Over landt, en volcken

 

Hadden uyt gespreet;

 

Ginck ick my vertreden

 

Lanckx eenen water-kant,

 

Om mijn moede leden,

 

En mijn versuft verstant.

 

3. Naer het lange lesen

 

VVat vermaecks te doen;

 

En 't wou just soo wesen,

 

Dat ick vond' in 't groen

 

By geval geseten

 

Voor haer deur alleen

 

t'Schoonst soo ick kan weten

 

Dat my oyt verscheen.

 

4. Dogh wanneer ick pooghde

 

Haer wel te besien

 

En haer scherp beooghde,

 

Ginck de Maen wech-vlien:

 

Phaebus scheen te vresen,

 

Datmen dees jonck-Vrouw

 

Neven haer, na desen.

 

Of meer achten souw.

 

5. Wat heeft haer aen-schauwen

 

In my niet gebracht;

 

En het lief'lijck dauwen

 

Van haer handkens sacht:

 

Des sy ginck verbergen

 

t' Nydigh bleecke hooft,

 

En om my te tergen,

 

Heeft s'Haer licht verdooft.

[p. 36]

 

6. Komt de wolcken breken

 

Luna met u schyn,

 

Soo gy wilt geleken

 

By mijn Cloris syn.

 

Of soo u te toonen

 

Gy door vrees u wacht,

 

Soo wilt my verschoonen,

 

Dat ick haer meer acht.

 

 

 

De blijdtschap, en de vreught

 

't Verdriet, en d'ongenucht,

 

Syn vast aen een gebonden

 

Gelijck de hitte, en het koel

 

De geurheyt, en het swoel

 

Ontscheyndt-baer wordt bevonden.