Den minnelijcken roosen-knop

[p. 30]

Een Minnaer pryst syn Lief om haer daer door te trecken
Die in het eynde tracht om haer tot MIN te wecken.

Stemme: Il y at quattres ans ou d'avantages.

GEen meerder vreught natuer en baert

Dan als de Liefde naert,

En wordt met haer gepaert,
Als sy met ziel, hert, wil, en sin,
Te saem vereenicht in
't Gemoet die soete MIN.

2. Dat my gebeurden soo veel eer,

Geen vreught en wenscht ick meer,
Dan dat mijn liefken teer
Haer hert aen my eens had verthoont,
Die in het myne woont,
Dan waer ick wel geloont.

4. k' Heb nu door-ryst soo menigh Ryck,

Veel Steden en haer wyck,
Maer geen aen haer gelijck
Gevonden inde heele ront,
Die my soo thert door-wont,
En dan weer maeckt gesont.

4. Het is om u ô schoone Maeght,

U Dienaer smerten draeght,
En u soo dickwils klaeght,
Ja die soo menigh dooden sterft,
Als ick u aff-syn derft
Die mijne zie door-kerft.

[p. 31]

 

5. Komt dan Princers, en siet wie nu

 

Soo lijden moet om u

 

En die by naer is mu,

 

Want hy te seer gepeynight wert

 

Laet dan sijn droeve smert

 

Bewegen eens u hert.

 

 

 

VVanneer den Minnaer eerst sijn Lieff tracht aen te spreken,

 

Uyt vreese weet hy niet waer dat hy hem sal steken,

 

Als hy sijn Lieff beooght, hy wordt dan roodt, en bleeck,

 

Jae dickwils niet en weet te mellen sijn gebreeck,

 

En somwyl neemt hy voor sijn reden haer te seggen,

 

Maer gaet die eerst voor al seer dick-wils over-leggen,

 

Dogh komt hy weer by haer; wordt stom als eenen staeck

 

Aen-siende sijn Vrindin dat hem begeeft de spraeck:

 

En staet noch tusschen beyd' met vrees, en hoop om vangen

 

VVant hy noch niet en weet oft hy sal troost ontfangen,

 

Oft wel (gelijck het pleegh) van haer verstooten sijn

 

Het geen veel meerder hem als voren baert gequyn!

 

Soo ist van alle saeck, dat als-men 't gaet versinnen

 

't Beginsel altydt swaer, als datmen gaet beginnen:

 

Daerom onlost u vrees, ontslaeght eer ghy begint,

 

Den stauten Minnaer pleeght, Fortuyn, en Venus Kint.