V Wesen boven maeten soet,
My
menigh leet, en smert aen-doet.
Stemme: Van d'Engelsche Lamentatie.
MInnelijck schoon,, gelaet,,
Rancken myns levens waerdigh
In Venus throon,, bestaet,,
Gy, als een Bloemken aerdigh:
U schoonheyt eens gelucken?
Voor 't schoonste inden Hoff.
2. Daer en is geene,, Maeght,,
Die myne smerten,, bluste,,
Dan gy alleene,, draeght,,
't Versterck der herten,, ruste,,
Jont my u soetelijck wesen,
In een besloten,, Brieff.
Voor swaer tempeest, en donder,
Syt gy den Ceder,, daer,,
Mijne ziel sal rusten onder
Passeert gy in 't geheele,
't Sal veel gewonnen,, sijn,,
| |
4. Sulck en behaegen,, vast,,
Draegh ick u jeught,, ter,, eeren
Geheel der plaegen,, last,,
Kont gy in vreught,, ver,, keeren,,
5. Ach mijn Princersse,, soet,,
In danck wilt dit aenvaeten
Jae mijn troostersse,, moet,,
Gy sijn sonder aff-laeten
Mijn handt dat u ontmoeten
En voorts in vrede,, leeft.
V wesen, u gelaet, u
woorden, maer voor al,
V vriendelijck gelonck is t' die my 't herte stal.
|
|