Den minnelijcken roosen-knop

[p. XXXIII]

Op den Minnelycken roosen-knop.

Den Winter op het felst' het buld'ren vande winden,
En AEolus gewelt, die trachten te verslinden
Niet Caeres spruyt alleen, maer Floras Bloem-gewas,
Met al 't geen d'oogh bevalt is een bevrosen plas.
In 't midden vanden vorst ist altemael aen 't treuren.
Nochtans een ROOSELAER sien ick door d'aerde scheuren
Nu herdt gebacken, eerst geplant in 't Lovens Plijn
En spruyt sijn telgen uyt, die groen, en jeudigh sijn:
Laet sien wat vrucht hy draeght; sijn 't blaed'ren, oft wel Bloemen
Ydel van geur? ô neen! sijn s' g'lijck is niet te noemen:
Comt met my naer dîen Hoff Bloemisten laet u râen,
Kan d'oogh sich oyt in 't sien van schoonder vrucht verslâen!
Een MINNELYCKEN KNOP 't beginsel vande ROOSEN,
Nu helder als een Bloem op d'aerde sietmen bloosen.

[p. XXXIV]

 

Roem-waerde KNOP waer-door bekoort u glants soo seer

 

Ons oogh! laet, dat k' u blâen ontvau voor desen keer,

 

Owat een wonder KNOP! hier vind' ick MINNE suchten

 

Soo deftich uyt-gewerckt; daer Herders, Boere-kluchten

 

En Bacchus met den krans van Druyven op het Hooft,

 

Noydt de Poëten met haer Fabels, k'staen verdooft;

 

Kan eenen ROOSEN-KNOP dit al in sich omvangen

 

Niet synd' een rype Bloem? hoe sal'men noch verlangen

 

Om sulcken vrucht, wanneer sy groeyt een volle ROOS:

 

Pluckt dan een Blaetjen aff want s'is gansch ende loos.

Recht Vander Heyden.