Middelnederlandsche geneeskundige recepten en tractaten, zegeningen en tooverformules

187.

Omme te verwene lijnwaet of garen, of leder, met brisilie, sangwijn of roet, neemt brisiel ende stampet (ghelijc meeden of scorsmeel) .j. 2., reghenwatere eenen stoep, gummen van arabien .j. β. 2. in dit water siet dit brisiel metter gommen, altoes roerende, dat sij versoden die derden deel. ^||nu es die verwe vulmaect: wat ghi verwen wilt, dat steect hierin, het sal sangwijn werden. ende latet drogen in de scaduwen, ende en eist u niet ghenouch gheverwet, so steket der⁽¹⁾ anderwerf in. ende wildijt root hebben, so neemt levende calc .i. lib. ende werpet in eenen stoep waters, ende laetet claren. ende dernaer⁽²⁾ roere .ij. of .iij. werf; ende alst claer es, so neemt dat water ende derin⁽³⁾ doet .i. 2. aluuns, ende latet sieden met uwen lakene ende dan droghet; ende daerna steket in u verwe: het sal root werden. maer dat leder⁽⁴⁾ en mach niet ghesoden sijn, maer al cout in dit water ghesteken. ende dat sangwijn moet oec ghealluunt wesen, met watre ghesoden sonder calc met terwengruise.

|| blz. 39.

(1) Hs. d'.

(2) Hs. d'naer.

(3) Hs. d'in.

(4) Hs. deder.