De mey-blom of de zomer-spruyt

Van dat Lekkere Pekel-harinkje

Stemme: Als ’t begint.

PEkelharing blank, Swaer, dik en lijvig lang,
Het hooft daer op gekloven; Den rug en buyk aan
tween, Heel proper of gesneen, De vellen of getogen.

[p. 75]

 

Het grom daer uytgedaen, Rauw op het vier ge-

 

braen, En geen ajuyn vergeten, Wanneer gy savonts

 

Laet, Gesont na Bedde gaet; Dan honger opgegeten.

 

En dan daer toe een stik, So groot gelijk een Mik,

 

Dan Rogge-Brood gekloove, Het is goe medizijn,

 

’t Terial en kan niet zijn, So waerdig om te loven.

 

Een dronk die smaekt daer op, Bredaes of Haerlems

 

sop, Of uyt de Delfse kuppedree, Dat maekt mijn

 

gorgel gat, Fris vaerdig en glat,

 

Om smorgens weer te suppen.

 

Wanneer gy ook wel mist, En somtijds ook wel pist

 

Met oorlof te kakken, Het droogt de quaterne op,

 

Die boven uyt de kop, Of van de borst of sakken.

 

Wanneer gy zijt verseeut, En zit en gaept en geeut,

 

Kan u wel lustig maken, Hij voed de maag met lust,

 

Dat gy daer na gerust, Na spijs of drank sult haken.