De mey-blom of de zomer-spruyt
(ca. 1734)–Anoniem Mey-blom of de zomer-spruyt, De–
AuteursrechtvrijVoys: Men ziet nu veel Meysjes zwieren, &c.
Sjaakje.
WAer bent gy nu Poëten?
Komt helpt ons aen de knap,
Hebt gy uw konst vergeten?
Maakt voor me een raere grap,
Op dat ‘k kan zingen,
en vrolijk springen,
Over de straat,
Over de straat,
Bloed wat wil ik flooreren,
Als ’t met my wat beter gaet.
Maar ’t schijnt daer ’s niet ten besten,
Door my in deze staet;
’t Loopt met my gantsch ten lesten;
Is dat niet henkers quaet;
Zo deze uuren,
Nog zulle vuuren
| |
[pagina 63]
| |
Zes weekjes lang,
Zes weekjes lang,
Zo mag ik wel gaen zingen
De misereere Zang.
Uyltje.
‘k Mag my wel mee beklagen,
’t Is met my ook verbruyt,
‘k Heb niets meer om te dragen
Als ‘k hier heb om mijn huyt;
Mijn Rok vol leuren,
Vol gaten en scheuren;
Dog ‘k hou nog moet,
Dog ‘k hou nog moet,
Zo ’t niet betert ‘k zal nog lopen,
Nakent met mijn Poppegoet.
‘k Wil my by ’t spreekwoord houwen,
Dat het Fortuyn is rond,
d' een helpt het uyt benouwen,
en d’ ander in de stront,
Gelijk ‘k ô Uyltje
En moddikevultje
Noch daegs beschouw!
noch daegs, beschouw,
Hoe d’eene leeft in vreugden,
En d'aer in grote rouw.
Sjaakje.
Gy moogt ’t met waerheyd zeggen,
Mijn lieve kameraet;
Dog laet ons ’t hooft neer leggen,
En beleye ons in ons staet,
wy moeten tog zingen,
om door te bringen,
de heele dag
de heele dag
wy winnen ons geld met vreugde.
Als is’t voor ons hart gelag.
Uyltje.
Praet van geen geld mijn Vriendje,
Wy maggen ’t makk’lijk op
Als wy maer te zaem een Pintje Buyzen,
netjes als een Pop;
Weg zijn ons schyven
Ons wijven die kijven,
Als wy zijn thuys,
Als wy zijn thuys,
Daer is in huys geen eeten;
Is dat geen droevig kruys?
Sjaakje.
‘k Hoop dat het eens zal enden,
deze bedroefde staet,
Want ‘k zie Apolloo’s bende
In haer Digters bly gewaet,
die door haer schreyven
Ons zullen gereyven,
Met goeden cier,
met goeden cier;
Lustig dan, ik Sjaak,
gy Uyltje Laet ons zingen met pleyzier.
t’ Zamen.
Viva dan bon Voyagie,
Koopt elk van ons zoo’n
| |
[pagina 64]
| |
blad,
Toe lustig, met courage,
W’hebben in lang geen geld gehad:
Wie moet een bladje
Van Wijn of zijn maetje?
Nu zegt geen neen,
Nu zegt geen neen,
Want het kost maar drie duyten:
Niemand niet? zo gaen wy heen.
|
|